De Juwelier nr4-2022 Online

D e J u w e l i e r n r 4 2 0 2 2 104 J u w e l i e r i n B e e l d Drie jaar geleden waren wij al op bezoek bij Marcel, destijds voor een reis die hij gewonnen had bij een beursactie van Festina. Zodoende weten wij uit welke situatie hij komt. “We waren echt uit ons jasje gegroeid”, verduidelijkt Marcel de noodzaak van de verhuizing. “We waren ook al langer aan het zoeken en toen dit voormalig bankgebouw helemaal gestript werd met als doel de verhuur voor retail, zijn wij daar gretig op ingegaan. De plek is geweldig en door- dat het helemaal kaal was, konden we het naar ons eigen inzicht en naar onze eigen wensen inrichten. Dat had nogal wat voeten in aarde, want onze centjes waren aardig opgeraakt door de lockdowns en de coronacrisis. Geld dat bestemd was voor de verhuizing en realisatie van het interieur in dit pand. Maar gelukkig heb ik een hele handige zwager Herman die ons geweldig geholpen heeft drie maanden lang. Zonder zijn hulp en die van vele anderen hadden wij nu niet hier zo gezeten.” MARCEL BOONK IS EIGENLIJK IEMAND DIE NIET GRAAG OP DE VOORGROND TREEDT, MAAR ALS WE HEM BELLEN OM TE FELICITEREN MET ZIJN NIEUWE WINKEL IN BORNE EN OPMERKEN DAAR GRAAG EEN ARTIKEL OVER TE MAKEN, HAPT HIJ TOCH TOE. HET IS IMMERS NIET IETS DAT JE DAGELIJKS DOET: HET VERHUIZEN NAAR EEN NIEUW PAND. ZODOENDE REDEN WIJ BEGIN JULI NAAR BORNE OM DAAR HET NIEUWE ONDERKOMEN VAN BOONK JUWELIER-HORLOGER TE BEWONDEREN. “KIJK NIET TE SCHERP, WANT DE DETAILS MOETEN NOG AFGEWERKT WORDEN”, ZO IS MARCEL METEEN OP ZIJN HOEDE ALS WE BINNENKOMEN. GELUKKIG KUNNEN WIJ ALS LEEK NAGENOEG GEEN ONAFGEWERKTE DETAILS ACHTERHALEN EN ZIEN WIJ GEWOON EEN HELE MOOIE, MODERNE WINKEL WAAR HET OOK LEKKER DRUK IS. “DAT IS OOK DE REDEN DAT WE NOG NIET AAN DE DEFINITIEVE AFWERKING ZIJN TOEGEKOMEN”, ALDUS MARCEL. “DAT KOMT NOG WEL MAAR VOOR NU IS HET EVEN ALLE HENS AAN DEK OM DE DRUKTE HET HOOFD TE BIEDEN.” OPLEIDING Marcel heeft al een heel leven in de juweliersbranche erop zitten. Een branche waar hij per toeval in belandde zo vertelt hij. “Ik had geen ouders die een winkel bestier- den of iets dergelijks. Mijn oma raadde mij het beroep van goudsmid aan omdat ik techniek leuk vond en ze dacht dat dit wel bij mij paste. Zodoende ben ik naar Schoonhoven gegaan en gestart met de opleiding. Door een zware blessure werd ik op gegeven moment eigen- lijk gedwongen een andere keuze te maken en ben ik verder gegaan op de opleiding uurwerktechniek. Het was dus allerminst een levensdoel om in de juweliersbranche te gaan werken, maar het is wel zo gelopen. Ik kon ook beroepsmilitair worden bij de luchtmacht, maar ik heb anders gekozen. Dit was het grootste twijfelmoment van mijn leven, maar ik ben toch bij een juwelier in dienst gegaan. Ik ben ingegaan op een vacature bij Tegeler in Almelo en zo op mijn 22e in de winkel gekomen.” “Borne IS EEN NU DORP MET EEN STADSE JUWELIER”