HOORDETAIL NR 1 2023 22 Cochleair implantaat RHOJA KOOS NA LANG TWIJFELEN TOCH VOOR EEN CI EN HEEFT ER GEEN SECONDE SPIJT VAN De stralende dertiger Rhoja staat midden in het leven, heeft een druk sociaal leven en vertelt ons met plezier over haar werk als apothekersassistente in het ziekenhuis. Maar vanzelfsprekend is dat allemaal niet voor haar. Het was onvermijdelijk dat haar jeugd in het teken stond van haar gehoorbeperking; een school gespecialiseerd in kinderen met een gehoorbeperking, vele bezoekjes aan het audiologisch centrum en de logopedist en de dagelijkse confrontatie met de uitdagingen van een slechthorende in de maatschappij. “Om een voorbeeld te geven: ik kon niet zelf telefoneren”, illustreert Rhoja. “Dat moest ik altijd aan iemand anders vragen, ook op mijn werk. Communiceren kostte altijd ontzettend veel moeite en ik merkte ook steeds meer dat mensen er moeilijk mee om konden gaan. Om lastige situaties te voorkomen, merkte ik dat ik ze uit de weg ging en mijn gedrag er onbewust op aan ging passen.” MENTAAL STRUIKELBLOK OVERWINNEN Als kind ging Rhoja door het leven met twee hoortoestellen, maar toen het gehoor in haar rechteroor helemaal wegviel doordat het slakkenhuis verbeend was en haar linkeroor alsmaar verslechterde, kwam Rhoja in aanmerking voor een cochleair implantaat. “Ik wilde er in eerste instantie niet aan denken, ik vond het een eng idee. Ik kon mij er geen beeld bij vormen en was er mentaal gezien niet klaar voor. Ook was ik bang voor de ingreep; wat als er iets mis zou gaan? Pas toen ik echt door kreeg dat ik uiteindelijk helemaal doof zou worden, ben ik mijzelf er serieus in gaan verdiepen. Het voelde alsof ik geen keuze had als ik nog enigszins horend door het leven wilde gaan. Na goede voorlichting in het ziekenhuis in Leiden, was ik er meer gerust op en ben ik ervoor gegaan. Ik wilde helemaal zelfstandig zijn en niet meer zo afhankelijk zijn van anderen.” Rhoja koos voor het cochleaire implantaat van MED-EL en kreeg daarbij de Sonnet gehoorprocessor aangemeten. “Ik wilde vooral een implantaat waarmee ik zo goed mogelijk zou kunnen horen, zonder al te veel toeters en bellen. Verder moest het vooral een strak en modern ontwerp hebben.” DE KEUZE OM VOOR EEN COCHLEAIR IMPLANTAAT (CI) TE GAAN, IS ER NIET EENTJE WAARBIJ JE OVER ÉÉN NACHT IJS GAAT. DE MOGELIJKE RISICO’S VAN DE INGREEP EN DE IMPACT VAN DE REVALIDATIE BRENGEN ZORGEN MET ZICH MEE VOOR DE KANDIDAAT. OOK HET FEIT DAT DE GEHOORBEPERKING VAN BUITENAF ZICHTBAARDER WORDT, BLIJKT IN VEEL GEVALLEN EEN GROTE DREMPEL. ZO OOK VOOR RHOJA UIT ROTTERDAM, DIE ALS JONG KIND GETROFFEN WERD DOOR EEN HERSENVLIESONTSTEKING EN DAARNA ZWAAR SLECHTHOREND OPGROEIDE. EEN CI LEEK UITEINDELIJK DE ENIGE WEG NAAR EEN HOREND LEVEN, MAAR ZE STELDE DEZE SPANNENDE BESLISSING JAREN UIT. NU KAN ZE ZICH GEEN LEVEN MEER VOORSTELLEN ZONDER DIT HULPMIDDEL. DOOR HAAR VERHAAL VIA HOORDETAIL MET HOORZORGPROFESSIONALS (EN MOGELIJK ZELFS ANDERE CI-KANDIDATEN) TE DELEN, HOOPT ZE HEN EEN BETER BEELD TE KUNNEN GEVEN VAN DEZE VOOR HAAR LEVENSVERANDERENDE BESLISSING.
RkJQdWJsaXNoZXIy MTAyNDU4