HOORDETAIL NR 1 2025 39 Eigen verantwoordelijkheid voor de (hoor)gezondheid klinkt logisch, maar botst vaak met de onverantwoordelijkheid van anderen. Voor sommige beroepen, zoals de politie, is gehoorschade kennelijk onvermijdelijk. Eigen verantwoordelijkheid kan dan betekenen dat het beroep niet meer uitgeoefend kan worden, dat willen we vast niet. Verslaving aan bijvoorbeeld harde muziek, alcohol, vapen, drugs of schermtijd maakt het nemen van eigen verantwoordelijkheid soms fysiek onmogelijk. Daarnaast vereist eigen verantwoordelijkheid ook kennis en transparantie over schadelijke effecten. Niet in het minst vereist het ook de financiële middelen om deze verantwoordelijkheid in te vullen. Eigen verantwoordelijkheid voor gezondheid moet daarom ingebed zijn in gezamenlijke verantwoordelijkheid voor volksgezondheid. De risico’s van gehoorschade moeten daarom deel uitmaken van nationale preventieprogramma’s. Preventie begint bij de bron, zowel in bedrijven als in de publieke ruimte. Het omvat eisen aan producten, aan geluidsvolumes en goede voorlichting. Gehoorproblemen zijn immers geen ouderdomskwaal meer. We weten ook steeds meer over de indirecte gevolgen van gehoorschade, te weten dementie, eenzaamheid en ongevallen. Goede hoorzorg als gehoorschade al is opgetreden, kan deze indirecte gezondheidsproblemen voorkomen. Dat is ook preventie!! Gezien de stijgende zorgkosten is preventie niet alleen beter, maar ook goedkoper dan genezen. Spreken over eigen verantwoordelijkheid mag daarom geen makkelijke manier zijn om weg te lopen voor de gezamenlijke verantwoordelijkheid en vervolgens de rekening uitsluitend bij het individu te leggen. Bestuurslid Hoormij∙NVVS René van Schalkwijk De slogan voor World Hearing Day op 3 maart dit jaar was Changing mindsets: Empower yourself to make ear and hearing care a reality for all! Is dat geen ontzettende open deur? Ja, vanuit ons als professionals, die dagelijks bezig zijn met hoorzorg natuurlijk wel. Maar voor de meeste anderen niet. De overheid doet nagenoeg niets aan preventie. Het convenant bestrijkt niet álle sectoren en gaat ook nog eens uit van een geluidsniveau dat zonder oordoppen absoluut te hoog is. Dat betekent dat de verantwoordelijkheid geheel op de schouders van de mensen zelf rust. Of je nu een bezoeker van een concert, de sporter in de sportschool, de uitgaander in een club, de doe-het-zelver, de ‘polonaiseloper’ met carnaval, het is jouw eigen keuze en ook verantwoordelijkheid om gehoorbescherming te dragen. Het blijft essentieel om aandacht te besteden aan preventie, zoals het dragen van goede oordoppen, het nemen van geluidpauzes en het vermijden van de boxen. Dit betekent dat we moeten blijven communiceren en sterk in moeten blijven zetten op bewustwording, met het vertrouwen dat mensen zichzelf zullen 'empoweren' en beschermen. Ook als het gaat om het aanpakken van gehoorproblemen is empowering belangrijk. Wat zou het goed zijn als mensen de schaamte en eventuele vooroordelen voorbij zijn en sneller durven te kiezen voor een hooroplossing. En daarnaast ook hun problemen met gehoorverlies bespreekbaar durven te maken met familie, vrienden, maar ook werkgevers, collega’s en anderen. De drempel wordt langzaamaan verlaagd; we zien steeds mooiere oplossingen, soms onzichtbaar. Audiciens laten zien dat er een steeds diversere groep bereikt wordt en ja, het dragen van oortjes is al volledig normaal in het straatbeeld. Het normaliseren van het dragen van hoortoestellen is een stap in de goede richting. En ook in het helpen bij het omgaan met gehoorverlies gaan we vooruit. Diverse hoorcoaches en ook audiciens gaan daar met hun cliënten het goede gesprek over aan. Maar met empowerment leggen we misschien wel heel veel druk op de schouders van de mensen zelf. Zij ondervinden dagelijks de gevolgen van dat gehoorverlies, maar realiseren zich zeker nog niet altijd dat vermoeidheid en andere klachten daarmee samenhangen. Dan kun je niet enkel hopen dat de client die dat dagelijks ervaart met een onsje empowerment het zelf wel oplost. Als maatschappij hebben we er alle belang bij dat we de impact van gehoorverlies beter bespreekbaar maken en vroegtijdig signaleren dat hulp noodzakelijk is. Pas dan kun je echt gaan spreken over empowerment. Voorzitter NVAB Carmen de Jonge
RkJQdWJsaXNoZXIy MTAyNDU4