HOORDETAIL NR 4 2024 34 PRAKTIJKVERHALEN Ik herken de vraag. Op mijn 39ste werd ik plotseling slechthorend. Ineens kreeg ik te maken met hoorzorgprofessionals. Mijn grote held was de audicien: hij zorgde voor beter verstaan. Toch had ik geen idee wat ik kon verwachten. Er was niemand die dat uitlegde. Er bleven volop dingen waar ik last van had. Kon die irritante geluidsvervorming op rechts anders? Was het normaal dat mijn hoortoestellen piepten bij elke knuffel? Mijn beste oor had ‘maar’ 35 dB verlies. Was het raar dat ik mijn lief niet verstond naast me op de bank? Was het oké dat mijn hoortoestellen in grotere groepen het lieten afweten?” “Aan het einde van de hoortoestelproef vroeg mijn audicien of ik tevreden was. Wie ben ik als mijn audicien zegt dat hij het maximaal haalbare ingesteld heeft? Tegelijkertijd rouwde ik. Om wat niet meer kon. Om de knuffels die nooit meer piepvrij zouden zijn. Om mijn lief die ik niet verstond naast me op de bank. Om mijn functioneren in grotere groepen. Om afscheid van mijn droom: interactief groepsles geven. Met mijn gehoorverlies.” “Mijn audicien deed zijn best. Toch was niemand die me vertelde hoe we het beste konden samenwerken. Niemand die vertelde dat ik zélf invloed had op het eindresultaat van mijn audicien. Inmiddels weet ik beter. De impact van die ‘kleine dingen’ was voor mij groot. Het bleek makkelijk oplosbaar. Als ik maar wist wat ik mijn audicien kon vragen en ik uitgebreide kennis had over hoortechniek. In mijn werk hebben bijna al mijn klanten ook vragen over hun hoortoestellen en audiciens. Ze krijgen een hoortoestel krijgen met de boodschap: ‘dit is het beste voor u’. Ook zij hebben ‘kleine dingen’, met flinke impact op meedoen en verbinding met hun naasten. Enkele voorbeelden.” ‘Mijn automatisch hoortoestelprogramma kiest verkeerd.’ ‘Het automatische programma drukt weg wie wil ik horen en versterkt andere geluiden. Zo irritant. Het maakt me ook onzeker.’ “Daar zijn hoortoestelprogramma’s voor. Bijvoorbeeld een ‘restaurantprogramma’ dat alleen recht vooruit versterkt en het omgevingsgeluid wegdrukt. Voor Jochem betekende het restaurantprogramma dat hij weer met zijn vrouw uit eten kon, omdat hij haar weer verstond.” ANKE HEIJ DEELT ERVARINGSVERHALEN UIT AUDICIENSLAND ‘Anke, ik heb nieuwe hoortoestellen nodig. Ik krijg er slapeloze nachten van. Mijn audicien geeft me toestellen met: ‘dit is het beste voor u.’ Ik loop tegen zoveel dingen aan. Hoe pak ik dit aan? Ik heb geen idee wat te vragen.’ In haar dagelijkse werk krijgt Anke Heij dit soort vragen geregeld. Ze begeleidt mensen naar voluit leven en werken met slechthorendheid. In opdracht van particulieren, werkgevers en verzuimverzekeraars. Daarnaast werkt ze als werkplekonderzoeker gehoorverlies en is ze veelgevraagd spreker en trainer. Onder andere in een expertsessie op het Audidaktcongres 2024. Ze traint hoorzorgprofessionals, was gastdocent bij de audiciensopleiding en nu deelt ze herkenbare praktijkverhalen aan de lezers van Hoordetail. Kunst van het Mogelijke Anke Heij is oprichter van Kunst van het Mogelijke. Coaching, training en advies bij gehoorverlies. Ze leert mensen in persoonlijke begeleidingstrajecten op maat anders, beter en creatiever te leven en werken met slechthorendheid. De impact van gehoorverlies is vaak onnodig groot. Daarnaast is ze werkplekonderzoeker, traint ze professionals in de hoorzorg en is ze veelgevraagd spreker rondom gehoorverlies. Kijk voor meer informatie op www.kunstvanhetmogelijk.nl Guido Bogert Fotografie VANUIT MIJN ERVARINGEN EN DIE VAN MIJN KLANTEN PLEIT IK ERVOOR DAT WE MENSEN VAN DE KENNIS VOORZIEN OM SAMEN MET DE AUDICIEN VOOR EEN GOED EINDRESULTAAT TE GAAN
RkJQdWJsaXNoZXIy MTAyNDU4