MEAT&CO nr4 2019

m e a t & c o n r 4 2 0 1 9 8 C o l u m n MOGELIJK IS HET U OPGEVALLEN DAT MIJN COLUMNS STEEDS VAKER BETREKKING HEBBEN OP FOOD- ERVARINGEN TIJDENS VAKANTIES IN HET VERRE EN MINDER VERRE BUITENLAND. UITERAARD MET CO2- COMPENSATIE, IN VERBAND MET VLIEGSCHAAMTE. UW OBSERVATIE DAT DIE GERT-JAN VAN KESTEREN WEL ERG RUIM IN ZIJN VAKANTIES ZIT, IS DAN OOK VOLKOMEN JUIST. IK BEN INDERDAAD MIJN CONSULTANCY- WERK AAN HET AFBOUWEN OM ER PER 1 JANUARI 2020 DEFINITIEF MEE TE STOPPEN. “ALS WE IN HET WESTEN COMPLEET ZOUDEN STOPPEN MET HET ETEN VAN VLEES, ZOU ONZE PERSOONLIJKE CO2-VOETAFDRUK MET GEMIDDELD 4% AFNEMEN. DE GROOTSTE DUURZAAMHEIDSWINST IS DUS OP ANDERE TERREINEN TE BEHALEN” BEYOND Gert-Jan van Kesteren GERT-JAN VAN KESTEREN IS MANAGEMENTCONSULTANT EN MEDEOPRICHTER VAN CONDOR CONSULTANCY, DAT IS GESPECIALISEERD IN DE VOEDINGSMIDDELENKETEN - VAN PRIMAIRE PRODUCENT TOT CONSUMENT. ALS VASTE COLUMNIST VAN ONS VAKTIJDSCHRIFT SCHRIJFT HIJ OVER ACTUALITEITEN EN ONTWIKKELINGEN BINNEN DE SECTOR. DAARIN SCHUWT HIJ EEN KRITISCHE NOOT NIET. eten van vlees, zou onze persoonlijke CO2-voetafdruk met gemiddeld 4% afnemen. De grootste duurzaamheidswinst is voor ons westerlingen dus op andere terreinen te behalen. Dat is echter weer geen reden om je biefstukje met enige regelmaat over te slaan, zeker niet omdat de plantaardige alternatieven steeds beter smaken. Mahlzeit! Het geleidelijk afkicken gaat me, eerlijk gezegd, boven verwachting goed af. Ik ben kennelijk niet zo verslaafd aan mijn werk als veel cliënten dachten. De kunst van het loslaten, het je niet te druk maken over zaken uit het verleden of de toekomst, krijg ik steeds beter onder de knie. De wetenschap dat Condor Consultancy bij mijn collega’s in goede handen is, helpt daarbij natuurlijk wel. Ook boven verwachting was mijn recente ervaring in Duitsland. Wat doe je als je 65 wordt en de pensioenschaamte voorbij bent? Juist, je maakt eindelijk dat ultieme oude-lullenreisje langs de Rijn en Moezel. Het genoegen van ruim over het bord hangende schnitzels met een overdaad aan cantharellen werd in de kiem gesmoord, omdat ik in het eerste deel van de reis met twee gezellige vegetariërs optrok. Ja, ook die kunnen heel aangenaam gezelschap zijn. Vervelend was wel dat ik last had van vleesschaamte. Maar oh, wat smaakte die vegetarische Beyond Burger tm in het restaurant heerlijk. Beyond expectation! Uiteraard had ik gelezen dat de beurskoers van Beyond Meat meteen na de introductie geëxplodeerd was, maar de vele slechte ervaringen met nepvlees maakten mij sceptisch. Nauwelijks terug van vakantie verscheen het alarmerende IPCC-rapport over de opwarming van de aarde, die op termijn de voedselvoorziening in gevaar brengt. In de media ging het vooral over de schadelijke effecten van vlees (lees: veeteelt). Voor wat de nogal eenzijdige fixatie van de media op vlees betreft, ben ik de verbazing allang voorbij. Zo ging het bij de problematiek van antibioticaresistentie namelijk ook al. Natuurlijk is beperking van antibioticumgebruik in de veehouderij belangrijk en moeten we blij zijn met de inmiddels bereikte forse reductie. Maar dat laat onverlet dat het antibioticagebruik bij de mens, dus niet bij het dier, voor meer dan 95% verantwoordelijk is voor resistentieontwikkeling. Minder vleesproductie is ‘beyond controversy’ beter voor het milieu. Maar het IPCC geeft niet voor niets aan dat prioriteit gegeven zou moeten worden aan beperking van de uitstoot van transport, energievoorziening en industrie. Binnen de totale voedselvoortbrengingsketen is voedselverspilling een grote boosdoener. Voedselverspilling (gemeten van boerderij tot consument) is wereldwijd verantwoordelijk voor 8-10% van de totale CO2-voetafdruk. Als we in het geïndustrialiseerde Westen compleet zouden stoppen met het