Pakkracht nr2-2023 Online

PAKKRACHT NR 2 2023 50 In elke editie vertelt Stefan Hermsen, Docent Food Packaging op de HAS green academy, over diverse actuele onderwerpen binnen de verpakkingsindustrie. Onlangs heb ik ‘De Avonden’ gelezen. Ik kwam het tijdens een avondwandeling tegen in zo’n straatbibliotheekje. Een aardige manier van reuse en vaak de moeite waard om even stil bij te staan en de ruggen te snellen. Hoewel er vaak ook boeken bij staan die beter aangeboden hadden kunnen worden voor recycling. Misschien dat bijvoorbeeld het ‘Shell stratenboek’ uit 1989 van historische waarde is, of dat er toch nog iemand is die hunkert naar een exemplaar van ‘Vijftig tinten grijs’ maar die boeken komen beter tot hun recht in de papierbak. Ditmaal trok ‘de Avonden’ mijn aandacht. Het debuut uit 1947 van Gerard Reve, een klassieker in de Nederlandse literatuur die ik nooit had gelezen. Zelfs geen uittreksel op de middelbare school, dus dat werd tijd dacht ik. Temeer ook omdat het verhaal, zoveel wist ik wel, zich afspeelt in mijn buurt. Het boek is een mooi beduimeld exemplaar uit 1966 met op de titelpagina de handtekening van ene G van ’t Reve. Zou het werkelijk? Tevreden liep ik met deze vondst naar huis. Ik kan hier een stukje van die wandeling parafraseren uit het boek: “bij de rivier links af en over de granieten oeverrand lopen, een brug met dikke stenen balustrades over, de andere oever volgend, ik passeerde een brede, drukke staart en sloeg tenslotte de straat langs een gracht in”. Onderweg gestopt bij een supermarkt voor twee exotische afhaalmaaltijden, een flesje wijn, wat kaasjes, crackers en chutney. Na de maaltijd me met het boek, glaasje wijn en lekkernijen genesteld. Er gebeurt niet bijster veel in het verhaal. Dat wil zeggen, geen uitgesponnen seksscènes en het stratenboek van 1989 zou zowel in 1947 als vandaag voldoende accuraat zijn om de weg in de buurt te vinden. Toch een spoiler-alert voor wie het boek nog wil lezen. Want waarom deze ‘boekbespreking’ decennia na de overhoringen Nederlands? Het verhaal speelt zich kort na de Tweede Wereldoorlog af en vertelt over een reeks alledaagse avonden rondom kerst en oud en nieuw vanuit het perspectief van een alledaagse jonge man. Het deed mij weer beseffen in wat een ongelooflijk van alle gemakken voorzien paradijs we nu leven. Een paradijs dat mede wordt vormgegeven door verpakkingen. Terloops liep ik op die doorsnee avond een van de vele supermarkten in de buurt binnen, liet me door labels verleiden tot van allerlei. Qua verpakking ging het er nog geen generatie geleden niet anders aan toe. Het diner op de beschreven oudjaarsavond bestond uit aardappelen, ingemaakte tuinbonen, appelmoes en varkensvlees. Als buitensporige verrassing: vruchtensap gelabeld als bessenwijn. De vrouw des huizes had zich door het label laten verleiden en was in de veronderstelling dat ze wijn presenteerde op die feestelijke avond. Die teleurstelling en stommiteit wordt over pagina’s breed uitgemeten. Het alledaagse soepbenen koken en de beentjes afkluiven met brood erbij wordt in vijf zinnen verteld. Inclusief de herinnering aan die keer dat er een stuk onderkaak inzat met een eind lip en haren. Huiver over het alledaagse en reuse ‘De Avonden’, vast ook op straat bij jou in de buurt! DE AVONDEN Stefan Hermsen COLUMN

RkJQdWJsaXNoZXIy MTAyNDU4