Pakkracht nr3-2020 Online

P a k k r a c h t n r 3 2 0 2 0 42 C o l u m n Iedereen kijkt strak voor zich uit en lijkt de adem wel in te houden. Schichtig schiet ik door een opening naast de stapel weekaanbiedingen die het gangpad naar de broodafdeling verspert. Een risicovolle passage dreigt in de gang tussen het brood en gebak. Ik werp een korte blik in de ogen van de klant aan het andere eind van de gang. In mijn hoofd hoor ik de deun van ‘de man met de harmonica’. Ik verstevig mijn greep om het grondig gereinigde handvat van mijn winkelwagentje. De knokkels wit. Rechts is een uitweg, dan maar langs de koffie. Stond koffie op het boodschappenlijstje? Ach, koffie komt altijd van pas en anders moet ik morgen weer in die lange rij voor binnenkomst. Vlug gris ik een pak bonen uit het schap. Op m’n gemak door de gangpaden slenteren op zoek naar wat lekkers of gezonds is er al weken niet meer bij. Toch wil ik enigszins normaal de boodschappen doen en niet met een volle kar voor weken proviand inslaan. Maar de dagelijkse boodschappen doe ik niet meer elke dag omdat ik niet elke dag in die rij buiten wil staan. “We vinden het druk bij de afdeling groente & fruit” klinkt door de intercom, “wilt u snel uw boodschappen doen en zich naar de uitgang begeven”. Ik sta bij de zuivel en spiek nog even op het boodschappenlijstje: melk, yoghurt, boter, ontbijtkoek, worteltjes … Ai! Die worteltjes hadden we niet écht nodig vanavond. Ik kijk verder op het lijstje en lees ‘hummus’. Dat ligt net vóór de groenteafdeling, ook op de weg terug naar de ingang. Ik besluit het erop te wagen. Ik laat het karretje achter. De schappen wc-papier en desinfecterende zeep zijn nog steeds leeg en de gangpaden verlaten. Dus mét een omweg maar snel en ongehinderd via schoonmaak en toiletpapier kom ik vlakbij de hummus de groentenafdeling op. Vlug pak ik een bos wortels en gris het eerste de beste bakje baba ganoush. Ik wil de kortste weg terug nemen maar de klant van ‘brood en gebak’ staat nog steeds, als in shock, aan het eind van het pad. “volg mij!”, zou ik willen roepen, “ik weet een uitweg!”. De strooptocht langs de ontbijtkoek verloopt vlekkeloos. Ik neem zelfs even de tijd om me te vergewissen dat ik de gemberkoek neem in plaats van die met parelkandij. Ik haast me naar de zelfscankassa en gejaagd haal ik de boodschappen langs de scanner en stop ze in mijn tas. Ik werp een blik opzij en zie de klant naast me op dezelfde manier de boodschappen scannen, strak voor zich uitkijkend en de lippen samengeperst. Wat een verademing wanneer ik weer buitensta. Diepe teugen verse lucht en de zon schijnt zorgeloos. Verpakkingen moeten de consument verleiden. Ik heb wat grepen in het schap gedaan maar geen tijd gehad om me te laten verleiden. Spannende tijden. VERPAKKINGEN MOETEN DE CONSUMENT VERLEIDEN TOT EEN AANKOOP. ONZE HELE INDUSTRIE MET MARKETEERS EN ONTWERPERS AAN DE SLAG MET DESIGN, OPVALLEN, INFORMEREN, PRIJSPERCEPTIE, POSITIONERING ETC. ALLES IN STELLING GEBRACHT OM DE CONSUMENT EEN GREEP IN HET SCHAP TE LATEN DOEN. DIE GEDACHTE GAAT DOOR MIJN HOOFD WANNEER IK GEHAAST, DOOR DE SUPERMARKT LOOP. SPANNENDE TIJDEN Stefan Hermsen Docent Food Packaging HAS Hogeschool IN ELKE EDITIE VERTELT STEFAN HERMSEN, DOCENT FOOD PACKAGING OP DE HAS HOGESCHOOL, OVER DIVERSE ACTUELE ONDERWERPEN BINNEN DE VERPAKKINGSINDUSTRIE.

RkJQdWJsaXNoZXIy MTAyNDU4