Pakkracht nr3-2022 Online

P a k k r a c h t n r 3 2 0 2 2 27 K r a c h t p a t s e r ( m / v / x ) Jaren geleden kwam ik een verpakkingsexpert tegen die ervan overtuigd was dat geld gelukkig maakte. Daarom bleef hij destijds bij zijn werkgever die – toen hij aangaf te willen vertrekken – hem bijna het dubbele salaris bood om hem te houden. Nog geen jaar later koos hij gelukkig (voor hem én zijn werkgever) eieren voor zijn geld. Nog meer salaris is bij lange na niet leidend in meer werkgeluk en een duurzame werkomgeving. Zelfs niet wanneer de arbeidsmarkt zo onder druk staat als in de huidige tijd. Sterker nog, ik vind dat een illusie; zeker op lange termijn. Natuurlijk kan het een zetje in de richting zijn om iemand aan je te binden. En de basis moet voldoende zijn zodat iemand zich geen zorgen maakt of aan het eind van de maand de rekeningen wel betaald kunnen worden. Maar als werkgever wil je het liefst wederkerige lange termijn relaties met je medewerkers opbouwen. Je moet jezelf afvragen of exorbitante loonstrookjes wel leiden tot loyaliteit en een intrinsieke bijdrage aan de ontwikkeling van je bedrijf. En bovendien, wat zegt het over je eigen motivatie als werkgever dat je geld het belangrijkste vindt? Wat mensen echt motiveert om te blijven, is drive. Die is volgens auteur Daniel H. Pink meestal intrinsiek, mits je de juiste snaren raakt. Motivatie ontstaat volgens hem door mastery, autonomy en purpose. In hoeverre krijgt een medewerker de kans om beter te worden in dat wat er voor hem of haar toe doet? Hoe staat het met de mate van eigenaarschap en regie over (eigen werk)? En staat dat wat diegene doet genoeg in dienst van iets dat groter is dan de werknemer zelf? Wie als werkgever de aandacht richt op deze gebieden, zal zien dat zijn bedrijf veel sneller veel verder komt. Gelukkig kom ik steeds vaker verhalen tegen in onze industrie waar de blauwdruk van Daniel H. Pink rechtstreeks op te plakken is. Zo zorgt er een manager van een klein bedrijf uit het midden van het land niet alleen zelf steeds voor zijn eigen drive; hij is ook het leidend voorbeeld voor zijn team. Micromanagement en verplichte dagen op kantoor kennen ze daar namelijk niet. Hun duurzame producten worden niet als premium lijn aangeboden, maar als standaard zodat het voor iedere klant de meest duurzame oplossing betaalbaar is. En nieuwe projecten ontwikkelen wordt enorm toegejuicht, want fouten maken mag – graag zelfs. Wie geen fouten maakt, zegt Einstein, heeft nooit iets nieuws geleerd. Innovatie en de ontwikkeling van een duurzamere verpakkingsindustrie bestaat bij de gratie van trial and error. Als we de transitie naar die duurzame verpakkingsindustrie willen versnellen, zullen we ervoor moeten zorgen dat onze experts gezien en gehoord worden in wat er voor hen toe doet. Onderzoek de behoeften voor mastery, autonomy en purpose bij je werknemers en of dat voor iedereen klopt. Als er iets niet klopt, betekent het namelijk niet dat je een slechte werkgever bent. Wel dat je er iets aan kunt doen. En dat geldt wat mij betreft niet alleen voor kenniswerkers. Het kan óók voor de mensen op de werkvloer. Je moet alleen anders leren kijken. Marion Richter MOTIVATIE KUN JE FACILITEREN KRACHTPATSER (M/V/X) IS TERUG! MARION RICHTER, OPRICHTER VAN LYTZ, NEEMT JE IN DEZE NIEUWE SERIE MEE IN DE VERHALEN VAN MENSEN UIT DE VERPAKKINGSINDUSTRIE. WANT WE STAAN VOOR EEN GROTE UITDAGING: DE TRANSITIE NAAR EEN DUURZAME SECTOR. EEN DUURZAME VERPAKKINGSINDUSTRIE GAAT OVER MEER DAN VERPAKKINGEN, MATERIALEN EN TECHNIEK. DEZE TRANSITIE GAAT OOK - EN VOORAL - OVER MENSEN. HOE ZORG JE DAT ZIJ DIE TRANSITIE VERSNELLEN? MARION RICHTER VAN LYTZ VERTELT OVER 'SUSTAINABLE WORK, SUSTAINABLE LIFE, AND SUSTAINABLE PACKAGING' Heb je een tip voor deze column, een vraag of wil je meer weten over sustainable life, sustainable work, sustainable packaging? Stuur een mail aan marion@lytz.nl .

RkJQdWJsaXNoZXIy MTAyNDU4