Pakkracht nr4 2020 Online

P a k k r a c h t n r 4 2 0 2 0 50 C o l u m n Het is een grote glazen pot die ik van het schap pakte. Op het label een illustratie van drie witgele ovale platte boontjes, dezelfde boontje die in de pot zitten. Die zijn ongeveer een duimnagel groot, ietsje groter dan de afbeelding van de boontjes. Maçarico TREMOÇOS staat boven de afbeelding. Afgaande op de hiërarchie vermoed ik dat Maçarico het merk is en tremoços het product. Er zit een papieren label over het deksel geplakt met de vermelding ‘Selo de Garantia’, een kwaliteitsproduct dus. Toch nog even de ingrediënten controleren, want enkele dagen daarvoor kocht ik zonder verder checken een doosje eieren die in zo’n gewoon papierpulp eierdoosje zaten waar gewone eieren altijd inzitten. Niet veel later stond ik gereed met m’n steelpannetje, melk, kaneel en oud brood toen bleek dat in dat onverdachte eierdoosje voorgekookte, groen-geel geverfde eieren zaten ‘voor bij de picknick’. Best lekker en een leuk idee zo’n picknick maar die eieren waren toch minder geschikt om wentelteefjes mee te maken. Het stond er zelfs op, bleek toen ik het label bestudeerde: L’oeuf picknick - oeufs cuits durs. Dus in plaats van wentelteefjes aten we die middag droge broodjes ei-met-ui. De ingrediënten van de pot tremoços zijn: Tremoços, água, sal e regulador de acidez: ácido citrico. Daar zit geen woord chinees bij! Een soort van tuinboontjes met wat zout en zuurteregelaar. Dat past prima bij de sardientjes voor die avond. Wijs geworden door de eitjes checkte ik later die middag toch nog even ‘het internet’. Tremoços: worden traditioneel gegeten als snack food. De bittere bonen zijn hoog alkalisch en extreem bitter wanneer niet grondig en methodisch gespoeld. Enfin, gelukkig hadden we nog sla, tomaten, ui en komkommer. Allemaal zonder verpakking en zonder ingrediëntendeclaratie begrijpen. Sardines met een salade is ook lekker. De boontjes bleven nog even in de pot. Ook met deze verrassende verpakkingservaringen is het heerlijk even te ontspannen. Het was een hele bijzondere en inspannende periode de laatste maanden van het afgelopen collegejaar. Omschakelen naar online colleges kende tal van uitdagingen. Het lastigste en meest vermoeiende was wel het praten tegen een stil en duister scherm. Geen beeld hebben van de studenten, geen non-verbale interactie geeft nauwelijks informatie en signalen over wat er omgaat in de studenten. Het vergt alle energie om die informatie toch te krijgen en te ‘lezen’. Je gaat af op de informatie die je had over de studenten voordat ze onzichtbaar achter het scherm verdwenen en probeert daarmee een beeld te blijven vormen over hoe het ze verder vergaat. Dat is stukken moeilijker dan een pot of doosje te bestuderen en interpreteren en zelfs dat gaat makkelijk mis. De komende periode gaat een uitdaging worden want dan komt er een grote groep nieuwe studenten die we waarschijnlijk zo weinig gaan zien om überhaupt te kunnen leren kennen. Het is niet altijd wat het lijkt maar hoe weet je wat het is als je geen gelijkenis hebt. Ik overdenk dit terwijl ik dit schrijf. Met de pot tremoços naast me, dat lijkt een prima snack food. HET IS NIET ALTIJD WAT HET LIJKT. IK WIL GRAAG WETEN WAT DE POT SCHAFT EN IK KIJK DAAROM WELKE INFORMATIE DE POT VERSCHAFT. TIJDENS VAKANTIE BOODSCHAPPEN DOEN VIND IK ALTIJD EEN BELEVENIS EN IK MAAK DAAR GRAAG EEN UITJE VAN, UREN STRUINEND IN ZO’N ENORME SUPERMARKT OP ZOEK NAAR ONBEKENDE PRODUCTEN EN VERPAKKINGEN. MAAR NU WAS IK GEWOON OP ZOEK NAAR IETS VOOR DE AVONDKOST. BEDRIEGLIJK Stefan Hermsen Docent Food Packaging HAS Hogeschool IN ELKE EDITIE VERTELT STEFAN HERMSEN, DOCENT FOOD PACKAGING OP DE HAS HOGESCHOOL, OVER DIVERSE ACTUELE ONDERWERPEN BINNEN DE VERPAKKINGSINDUSTRIE.