Pakkracht nr4 2022 Online

Pa k k r a c h t n r 4 2 0 2 2 42 Co l u m n Het liefst winkel ik bij kleine grutters onder het oude motto ‘koopt Nederlandse waar, dan helpen we elkaar’. In dit geval dat motto iets opgerekt en aangepast tot ‘koopt bij de lokale kruidenier dan blijft die hier’. De plaatselijke buurtsuper in het slaperige vakantiedorpje had echter geen eenvoudig blokje zeep in het assortiment. Ook de kleine HEMA, er is geen gehucht zo klein of er is wel een filiaal, stelde me teleur. Inmiddels wat straten verder gestruind was ik bij een grote landelijke grutter aanbeland. Het is altijd weer even oriënteren in een onbekende supermarkt maar ergens tussen het enorme aanbod shampoo, bodywash en douchegel lagen wat blokjes zeep. Petieterige blokjes zeep. Allemaal stuk voor stuk, heel ‘duurzaam’ verpakt in bruin papieren wikkels, kartonnen doosjes of kuipjes van gerecycled plastic. Je wordt door de verpakking in elk geval nadrukkelijk bevestigd in de goede keuze van je duurzame streven. Het verbaasde me helaas niet dat zo’n verantwoord blokje zeep tenminste €6,99 moest kosten. Duurzaam is duur, eenvoudig duurzaam is niet zo eenvoudig. Helemaal onderin lagen weliswaar nog een paar fikse blokken UniCura. Maar het stond me tegen om me eens lekker in te gaan zepen met dit nadrukkelijk antibacteriële, desinfecterende product. Dus even later slenterde ik weer op de verlaten stoep in de brandende zon, peinzend en met toegeknepen ogen de straat afspeurend. Zo werd het winkelen voor een blokje zeep meer dan een blokje om. Zou ik een reis naar de provinciehoofdstad moeten ondernemen voor een blokje? Waardoor het in allerlei opzichten beter zou zijn om dan maar meteen op slome schreden terug te keren en een van die nadrukkelijk duurzame blokjes te kopen. Als ik in een college over waterschaarste sprak en het belang van spaarzaam omspringen met zoet water, dan leverde dat toch vooral vragende blikken van studenten op. Niet alleen was watertekort wat abstract maar ook de link met verpakkingen leek hen niet zo evident. Overstromingen, smeltende poolkappen en ijsberen op drift waren beelden die de studenten wel kenden. Ook plaatjes van plastic soep en karkassen van aangespoelde zeevogels gestorven aan verzadiging door plastic dopjes waren niet onbekend. Echter extreme droogte, watertekorten en water op rantsoen was toch iets van ver weg en niet urgent. Dat zal na deze zomer wel anders zijn, verwachtte ik. Nu genoeg motivatie en inspiratie voor innovatieve projecten waarbij product, productie en verpakking minder water gebruiken. Dat zo overdenkend belande ik voor het Kruidvat. Die winkel zou me stellig niet teleurstellen. Tevreden zeepte ik me die avond in. Gezellig, met zo’n ouderwets glad blokje dat om de haverklap uit je handen floept en door de douche stuitert. Zo duurde het douchen toch nog lang. GORTDROGE DAGEN. BROEIERIG HEET EN PLAKKERIG WARM. EEN VERFRISSENDE DOUCHE AAN HET EIND VAN ZO’N DAG MAG MAAR ENKELE ZUINIGE MINUTEN KORT DUREN. EN OM DAT DOUCHEN NOG SPAARZAMER AAN TE PAKKEN DACHT IK MAAR EENS EEN BLOKJE ZEEP TE GAAN KOPEN IN PLAATS VAN EEN NIEUWE FLACON WATER MET EEN DRUPJE SODIUM, GLYCERYL EN PARFUM. DAT VOORNEMEN BLEEK NOG NIET ZO EENVOUDIG TE REALISEREN. WAAR VIND JE HEDEN TEN DAGE NOG EEN BLOKJE ZEEP? IN ELKE EDITIE VERTELT STEFAN HERMSEN, DOCENT FOOD PACKAGING OP DE HAS HOGESCHOOL, OVER DIVERSE ACTUELE ONDERWERPEN BINNEN DE VERPAKKINGSINDUSTRIE. Stefan Hermsen Docent Food Packaging HAS Hogeschool BLOKJE OM

RkJQdWJsaXNoZXIy MTAyNDU4