Pakkracht nr 4 2024 Online

In de columnreeks Special Guest is een gastcolumnist aan het woord met betrekking tot de special van de uitgave. Deze keer: Zwerfinator Dirk Groot, een strijder tegen zwerfafval en plastic soep die veel verder gaat dan alleen maar zwerfafval rapen. Dirk Groot Zwerfinator SPECIAL GUEST Special Guest Tien jaar geleden maakte ik bovenstaande foto. Ik was net begonnen met zwerfafval rapen en wat vriendinnen lieten me in hun jolige halfdronken bui zien dat ze dat ook konden. Zo’n foto kon ik dit jaar niet maken. We dronken uit herbruikbare bekers met statiegeld. Werkte als een malle. De frietkotten zijn op deze kermis al jaren geleden gestopt met plastic bakjes voor patat en aanverwanten. Bij een goktent op de kermis werd niet meer met plastic confetti gespoten, maar met de papieren variant. Bij de toiletwagen kon je een papieren armbandje kopen waarmee je onbeperkt mocht urineren. Die bandjes waren voorheen van plastic, ik heb heel wat van die krengen van festivals en kermissen opgeraapt. En de pot snoepjes bij de toiletdames was gevuld met Napoleon-snoepjes die sinds vorig jaar in papieren wikkels zijn verpakt. De plastic impact van de kermis is flink verminderd door kleine wijzigingen waar veel weerstand tegen was. Er zijn nog steeds mensen die zeggen dat het niet kan. Alle bewustwordingsacties, de plastictoeslag en het plastic pact hebben niet opgeleverd wat men er van hoopte. Er waren teveel bedrijven die hun best niet deden. Maar gelukkig was er een groep die dat wel deed. Wij activisten kunnen en zullen dat gebruiken om ervoor te zorgen dat de rest ook verandert. Goedschiks of kwaadschiks. Dat laatste wil zeggen: met verplichte statiegeldsystemen en een verbod op de eenmalige plastic verpakkingen en artikelen als er afbreekbare varianten op de markt zijn. En wat doet u? Blijft u vechten tegen de verandering en houdt u vast aan eenmalig plastic waar dat niet nodig is? Of kijkt u hoe anderen wel veranderen en leert u er van? Doe dat laatste maar, anders bent u straks de kop-van-jut. Eind juli was ik weer eens op de Beemster Kermis. Een kleine kermis waarbij de drank en de gezelligheid de belangrijkste attracties zijn. Ik kom er al sinds mijn tienertijd. Destijds elke avond, nu alleen op de dinsdag als we traditiegetrouw gaan steenwerpen. Je komt oude bekenden tegen, kletst wat, danst wat en je drinkt wat. Dat laatste meestal teveel. Alles lijkt elk jaar weer hetzelfde, maar ‘the devil is in the details’. Ooit zat het bier in glas, maar op een gegeven moment werd er overgestapt op plastic wegwerpbekers. Je stond dan op een tapijt van plastic, dat bij wat wind al snel de sloten inwaaide. HET GOEDE VOORBEELD VAN DE BEEMSTER KERMIS PAKKRACHT NR 4 2024 25

RkJQdWJsaXNoZXIy MTAyNDU4