P
a k k r a c h t
n r
5 2 0 1 6
11
verpakken gewekt. Technologie, biologie, communicatie, verkoop: er
bleken in die wereld zoveel verschillende zaken een rol te spelen. Dat
intrigeerde me.”
TOCH DEED DIE PASSIE VOOR VERPAKKEN JE NIET DIRECT IN
HET ONDERWIJS BELANDEN
“Klopt. Ik heb onder andere eerst tien jaar bij een ontwerpbureau
gewerkt als productiemanager. Op die manier kwam ik met name de
laatste jaren veel in aanraking met klanten die een duurzame verpakking
zochten. Ontzettend vaak kreeg ik diezelfde vraag: kunnen we niet iets
met biologisch afbreekbaar kunststof doen? Terwijl het niet zo simpel
is. Biologisch afbreekbaar kunststof is ten eerste hartstikke duur en
ook alleen maar afbreekbaar als een verwerker het op de juiste manier
behandelt. Gooi je het in de tuin dan gebeurt er niets.”
“Eén duurzame verpakking: klinkt wel leuk, maar bestaat eigenlijk niet.
Karton is niet per se beter dan plastic. Het gaat erom hoe de verpakking
tot stand komt, waar ze vandaan komt en wat er mee gebeurt ná gebruik.
Voor de bühne roepen dat je een biologisch afbreekbare verpakking
hebt, is niet de oplossing. Wel kun je aan duurzaamheid werken door in
de hele verpakkingsketen bewust bezig te zijn. Dat is een verandering
in denken, die ik als productiemanager moeilijk teweeg kon brengen.
Toen de HAS Hogeschool me in 2010 de mogelijkheid gaf de nieuwe
Food Packaging-afstudeerrichting op te zetten, kreeg ik het podium waar
ik dat verschil kon maken. Zonder te oordelen over goed of slecht, kan
ik de beslissers van morgen nu belangrijke kennis meegeven. Hopelijk
zullen mijn studenten minder klakkeloos tot het besluit komen ‘iets te
gaan doen’ met biologisch afbreekbare verpakkingen.”
WAT WIL JE STUDENTEN FOOD PACKAGING SPECIFIEK
LEREN?
“Het is in de verpakkingswereld niet zo zwart-wit. Dat probeerde ik
met het vorige voorbeeld aan te tonen. Iedereen heeft een mening over
verpakkingen. Sommige pakken melk bijvoorbeeld, zijn lastig open te
krijgen. Mensen klagen dan: ‘Kan dat niet makkelijker’. Dat kán wel,
maar realiseer je dan ook dat zo’n verpakking ook tijdens transport
eenvoudiger open kan gaan. Dat wil je juist niet. Oog houden voor ál
die verschillende factoren en de hele keten: dat is wat ik studenten wil
meegeven. En wees ook pragmatisch. Ben je op zoek naar een nieuwe
suikerverpakking kijk dan niet in het suikerschap, maar doe elders inspi-
ratie op. In de natuur bijvoorbeeld. Of in het vak náást de suiker.”
PROBEER JE DIEZELFDE VISIE IN JE COLUMNS UIT TE STRA-
LEN?
“Waar het zowel in de columns als in het onderwijs aan de HAS
Hogeschool op neerkomt, is dat ik oproep tot nadenken. Ga niet alleen
voor het gave plaatje, neem niet zomaar over dat de verpakking ‘duur-
zamer’ moet worden, maar wees kritisch. Stel jezelf vragen en vorm op
basis daarvan een mening. Juist daarom hebben we in onze opleiding
ook een module over de toekomst opgenomen: future of food. Hoe
denken studenten dat het voedings- en verpakkingslandschap er over
pakweg vijftien jaar uitziet? Dat is natuurlijk niet helemaal te voorspel-
len. Een antwoord is niet per se goed of fout, maar het is wel goed met
dat soort vragen bezig te zijn. Door nu al met een open mind naar
toekomstscenario’s te kijken, kweek je een voorsprong. Die voorsprong
zit hem in nadenken. Dat heb je al gedaan als dat ene scenario daad-
werkelijk uitkomt.”
ALS WE TOCH VOORUIT KIJKEN: NOEM EENS EEN UITDAGING DIE
DE VERPAKKINGSWERELD DE KOMENDE JAREN WACHT?
“Het valt me op dat mensen steeds meer behoefte krijgen aan geborgenheid,
eigenheid en iets unieks. Ik denk bijvoorbeeld dat het geen toeval is dat er de
laatste jaren zoveel meer speciaal biertjes op de markt zijn gekomen. Voor de
verpakkingsindustrie is het een uitdaging om in de behoefte van consumenten
tot het maken van individuele keuzes te kunnen voorzien en aan de andere
kant toch een soort van schaalvergroting te realiseren.”
Meer informatie:
HAS Hogeschool
Tel. 088-8903600
www.hashogeschool.nl