pakkracht nr5 online

C o l u m n In kledingmode bijvoorbeeld. De grunge van gescheurde broeken uit eind jaren 80 kom je dagelijks tegen in het straatbeeld. En de echt coole meisjes dragen nu T-shirts die decennia geleden enkel door langharige headbangende übernerds werden gedragen. Foute mode uit de jaren 90 van de vorige eeuw is vandaag helemaal in. Zie ook de alomtegenwoordige foute goudgerande vliegeniersbrillen waar Lee Towers het alleenrecht op had. Adidas trainingsjacks en badslippers waarvan we dachten dat die toch echt een vergissing waren worden vrolijk gerecycled tot nieuwe mode. Zo’n beetje elk decennium uit de voorbije honderd jaar is in de afgelopen jaren in rekken en schappen van modezaken te vinden geweest. Ook het haar-design doet gretig een graai naar wat er al eens was. Baarden, snorren in haute coiffure naar ontwerpen uit het begin van de vorige eeuw. Opgeschoren kapsels met frisse kuiven van net voor de oorlog. Alleen dat kekke snorretje van Charlie Chaplin zien we nog niet terug. Vintage is niet zomaar tweedehands meubelmeuk, maar specifiek design uit de jaren ‘50, ‘60 en ‘70. Bij IKEA volop nieuw te koop zoals de REMSTA en de STRANDMON. En IKEA herintroduceert dit jaar hun favørieten uit het verleden. Designrecycling in optima førma. Niet alleen kleding- haar- en meubeldesign wordt gerecycled, complete mensen worden hergebruikt. Ria Bremer is terug op de buis (of de tablet) waarop ook te zien bussen vol met krasse knarren die op reis gaan in programma’s met Gerard Cox, Willibrord Frequin, Ron Brandsteder en nog zo wat kornuiten. In theaters is de Annie M.G. Schmidt nostalgie niet aan te slepen te krijgen. De nieuwste games zijn ontworpen in de knulligheid van oude computerspelletjes. En zelfs in de politiek recyclen ze nu de retoriek uit de jaren ’30. Maar loop ik door de supermarkt dan is de enige nostalgie die ik zie een rookworst op een prak boerenkool. Verder vooral veel ‘NIEUW’ en nieuw design met nieuwe maniertjes om te verleiden. Waarom wordt het verpakkingsdesign niet gerecycled? Inmiddels kan er geput worden uit tenminste een halve eeuw design. Er zijn een paar merken die hun design (ogenschijnlijk) nooit veranderden, zoals Coca-Cola. Maar dat is een sterk en volhardend nostalgisch logo, niet het oude design dat nieuw leven wordt ingeblazen. De hausse aan speciaalbieren heeft de creativiteit van de vernieuwing welhaast uitgeput en in die categorie zie je wel al veel labels met slim gerecycled design. Dat bewijst meteen dat consumenten bereid zijn om fiks te betalen voor de charme van oud en vertrouwd. Een enorme kans ook voor andere verpakkingen om terug te grijpen naar ontwerpen uit vervlogen tijden. Er ligt een (afval)berg aan ontwerpen voor het oprapen die graag nog eens gezien worden: verpakkingen recyclen zonder je te hoeven bekommeren over de juiste prullenbak. DAAR WAAR HET MET VERPAKKINGEN NOG LASTIG VOOR MEKAAR TE KRIJGEN LIJKT, IS HET IN DESIGN DE GEBRUIKELIJKE PRAKTIJK EN DOET IEDEREEN HET ENTHOUSIAST: RECYCLEN. PRODUCTEN EN CONSUMENTEN DOEN ER GRAAG EN VEELVULDIG AAN MEE. OUDE DOZEN Stefan Hermsen Docent Food Packaging HAS Hogeschool P a k k r a c h t n r 5 2 0 1 8 42