Slagersvak nr2-2020 Online

s l a g e r s v a k n r 2 2 0 2 0 37 Het was erger geweest als we straks weer lekker op weg waren en dat dan alsnog de weg opengebroken zou worden. Niet dat we gemerkt hebben dat mensen wegblijven hoor”, lacht Jasper. “Na de heropening is het zelfs drukker dan voorheen”, vult Jan aan. SAMENWERKING MET RENSELAAR De eigenlijke verbouwplannen dateren al van 3,5 jaar geleden, maar pas vorig jaar werden deze plannen concreet gemaakt. Jasper: “We hebben een paar bedrijven benaderd na een eerdere slechte ervaring. Harold Jongman van Renselaar sprak direct onze taal. Hij gaf ons veel vrijheid, adviseerde precies in de kleurkeuze en maakte goed inzichtelijk hoe de ruimtes in de winkel anders en beter benut konden worden. Technisch gezien hebben mijn vader en ik allebei twee linkerhanden, maar we hadden natuurlijk wel ideeën over hoe de winkel zou moeten worden. Renselaar heeft enorm geholpen om er zo’n draai aan te geven dat het resultaat geworden is zoals wij voor ogen hadden. Qua vierkante meters is de winkel hetzelfde, maar optisch is het veel groter geworden, met een vrije doorkijk naar achteren. De slagerij heeft een meer open karakter gekregen.” Jan zegt: “Het is echt onze winkel geworden. We hebben onze eigen koeien en wilden dat nadrukkelijk terug laten komen op de muur. Voorheen was alles knalrood. De schorten, de toonbank, alles. Nu is alles zwart en veel stijlvoller geworden. Het past helemaal bij onze huisstijl en wat wij als slagerij uit willen stralen.” Een ander pluspunt van Renselaar, zo stelt Jan, is dat Renselaar het mogelijk maakte ‘om de verbouwing door lokale ondernemers en bedrijven te laten doen’. “Want dat was een grote wens van ons. Water en stroom zijn door lokale loodgieters, elektriciens en bouwbedrijven gedaan. Je moet elkaar ook iets kunnen gunnen.” FAMILIEBEDRIJF Slagerij Rasenberg heeft al decennia eigen vleesvee voor de verkoop in de slagerij. “Ik ben ooit begonnen als veehandelaar en heb later het melkveebedrijf van mijn vader overgenomen. In plaats van melkvee heb ik de boerderij omgeturnd voor het fokken van vleesrunderen. Het slachten zelf wordt uitbesteed”, vertelt Jan, die al sinds zijn zestiende actief is in de slagersbranche en 26 jaar geleden zijn eigen slagerij begon in Made. “De slager die ik kende vanuit mijn supermarkttijd heb ik toentertijd meegenomen naar de winkel. Hij heeft die tot drie jaar geleden gerund. Zelf ben ik vee blijven handelen en er catering bij gaan doen. Toen we het daar steeds drukker mee kregen, heb ik een stal afgebroken en een loods ingericht voor de catering. De catering doe ik inmiddels zeven dagen in de week.” De slagerij wordt gerund door Jasper (22 jaar), die in de zaak is gekomen op zijn negentiende. “Dat was drie jaar geleden. Ik werkte toen bij een andere slager in Prinsenbeek nadat ik eerder een studie was begonnen bij de SVO. Ik hielp vroeger al mee met het voederen van de runderen, ik reed wel eens mee naar het slachthuis en heb op vrije dagen gehakt gedraaid, maar ik ben nooit een bepaalde kant opgestuurd door mijn vader. Ik heb het vak altijd enorm leuk gevonden. Ik wilde dit op termijn toch. Dus ik dacht: ‘Als je met die trein mee wil en hij komt te vroeg, spring er dan toch maar op’.” Jan vindt het mooi om de passie voor het slagersvak bij zijn zoon te zien. “Ik heb letterlijk tegen hem gezegd: ‘Hier zijn de sleutels, kijk maar.’ Weet je, als je kinderen het willen, dan moet je ze de vrijheid geven. Vanaf de eerste dag heeft hij alles zelf gedaan”, vertelt Jan. “IEDEREEN DIE HIER BINNENKOMT, KOMT OOK IN EEN SUPERMARKT. IK MOET DUS IETS LEVEREN WAARVAN MENSEN DENKEN, ALS ZE IN DE SUPERMARKT VOOR HET VLEES-SCHAP STAAN: IK RIJD ER TOCH VOOR OM. HET GAAT OM KWALITEIT” Jan (links) en Jasper Rasenberg