Slagersvak nr2-2021 Online

Dinsdag, de dag dat Lena in de winkel komt. Lena woont in Magnolia, een tehuis voor begeleid wonen van verstandelijk gehandicapten. De bestelling was al doorgegeven door het huis. Lena haalt de boodschappen op met een glimlach als het mooi weer is, maar bij regen kan ze flink mopperen. Soms komt ze met haar vriendje, maar daar mogen wij niets over zeggen. Ook Lena heeft een privé. Woensdag, mevrouw Willemse komt haar pondje gehakt halen. Als ze komt aanfietsen heb ik medelijden met de fiets, want het is namelijk heel veel mevrouw Willemse. Ze verdeelt haar boodschappen over de verschillende slagers in de wijk. Dat vindt ze eerlijk. ErikHoogink@acht-uitzendburo.nl www.acht-uitzendburo.nl Zes dagen lief en leed ERIK HOOGINK IS IN HET DAGELIJKS LEVEN EIGENAAR VAN DE ACHT UITZENDGROEP, MAAR VAN BEROEP SLAGER. ACHT UITZENDGROEP VERZORGT SLAGERS VOOR AMBACHTELIJKE BEDRIJVEN, HORECA EN VVP-SLAGERIJEN. IN MIJN COLUMNS KIJK IK NAAR DE BRANCHE EN NAAR DE SAMENLEVING. SOMS KRITISCH, SOMS MET EEN KNIPOOG. OOK TE LEZEN OP WWW.ACHT-UITZENDBURO.NL ALS WE MAANDAGMIDDAG OPEN GAAN, KOMT ZE HAAR WEKELIJKSE BOODSCHAPPEN DOEN. HAAR LEEFTIJD ZAL ROND DE VEERTIG GEWEEST ZIJN, LANG BLOND OPGESTOKEN HAAR EN MET EEN BOEZEM VERGELIJKBAAR MET DIE VAN DOLLY PARTON. OOIT WAS ZE HEEL TROTS GEWEEST OP HAAR OMVANGRIJKE BOEZEM, MAAR EEN ONGELUKJE MET KOKEND HEET WATER WAS DE OORZAAK DAT ZE LATER ALTIJD HOOG GESLOTEN BLOUSES DROEG. Erik H oogink “NOOIT VERGEET IK DE BLIKKEN VAN DE OVERIGE KLANTEN OP HET MOMENT DAT MEVROUW VERMEULEN KLAAR WAS MET HAAR EIGEN BESTELLING. ZE HAALDE DAN NOG EEN BOODSCHAPPENBRIEFJE TEVOORSCHIJN EN ZEI STEEVAST: DAN GA IK NU VERDER VOOR MIJN MOEDER” Donderdag rond de klok van 11 uur kwamen ze aangelopen. Twee oude mensen genietend van de herfst van hun leven, maar vooral van elkaar. Geen grootse gebaren, geen luidkeelse conversatie, geen opvallende kleding. Nee, niets van dat alles. Maar grijze muizen? Nee dat waren ze zeker niet. Bescheidenheid werd groots ten tonele gebracht. Liefde en genegenheid zonder opsmuk. De schoonheid van het kleine, van het samen lopen hand in hand. Op vrijdag kwam mevrouw Vermeulen. Haar man bleef in zijn elektrische rolstoel buiten voor de winkel staan. Hij was Feyenoord-supporter met een seizoenkaart. Iedere thuiswedstrijd stond hij op de speciale tribune voor mindervaliden. Hoewel mevrouwVermeulen tegen de tachtig liep, was ze wat je noemt kwiek en monter. Ze kocht haar boodschappen voor de hele week en ze leefde er goed van. Nooit vergeet ik de blikken van de overige klanten op het moment dat mevrouw Vermeulen klaar was met haar eigen bestelling. Ze haalde dan nog een boodschappenbriefje tevoorschijn en zei: “Dan ga ik nu verder voor mijn moeder.” Vrijdagavond koopavond, de avond dat Fer altijd zijn boodschappen komt doen. Waarschijnlijk heeft zijn moeder hem geleerd om naar ons toe te komen. Zijn moeder die ook altijd bij ons in de winkel kwam. Hoewel Fer inmiddels een volwassen man is die op zichzelf woont, is hij een zorgenkind. Hij is laag begaafd, blowt veel en is makkelijk beïnvloedbaar. Als lid van de harde kern van Feijenoord draagt hij altijd zijn Feyenoord shawl en gaat naar iedere wedstrijd, zowel uit als thuis. Het is geen lieverdje onze Fer. Hij was betrokken bij menig vechtpartij tussen de hooligans van Ajax en Feyenoord. Bij ons in de winkel is Fer altijd een aardige jongen geweest. Voor zijn moeder zijn de zorgen teveel geworden, ze is van een flat gesprongen. Zaterdagmorgen 8.15 uur, mevrouw Vink komt binnen met haar zoon Guus. Hij is al tegen de vijftig en woont in een verzorgingstehuis. Hij is zwakzinnig, kan niet spreken, loopt moeilijk en is blind. Bij binnenkomst wordt hij op het bankje in de winkel gepositioneerd. Zijn moeder heeft een theedoek meegenomen en spreid deze over de schoot van Guus. Ik breng hem lauwe koffie met melk en acht klontjes suiker. Met zijn gehoor is niks mis. Hij pakt mijn pols en drukt hem tegen zijn oor om het tikken van mijn horloge te horen. De koffie wordt snel opgedronken en hij lepelt de suiker op tot de laatste korrel. Guus geniet van het moment. Ik ook. C o l u m n s l a g e r s v a k n r 2 2 0 2 1 21