Slagersvak nr2-2020 Online

S l a g e r s V a k n r 2 2 0 2 2 29 Ik keek de man aan en zag een oude man met een getekend gezicht, kromme vingers van de reuma en versleten knieën. Aan zijn dikke dooraderde neus viel af te lezen dat ouderwets koude winters waren opgewarmd met vele neutjes. Dat ik hem stilzwijgend aankeek, was voor hem klaarblijkelijk een aanmoediging om meer te vertellen. Over een grote slachtstier die niet naar binnen wilde lopen. “Ik wilde hem een trap voor zijn kloten geven, stapt dat beest opzij en ik trap tegen zijn poot. Ik heb drie weken mank gelopen.” VERHALEN Hij komt nu op gang en de verhalen blijven komen. “Die stieren waren zo groot dat je de schouder met twee man moest loshalen. En ik zweer je, het is echt gebeurd. Ik zie voor me hoe die ene slager de schouder optilt, zodat de andere slager hem kan lossnijden, maar hij snijdt te ver. In één haal snijdt hij de schouder los en de buik van die slager van links naar rechts helemaal open. Die slager loopt met die schouder in zijn handen naar de werkbank, tilt hem erop en zegt: ‘Ik denk dat ik maar even langs de dokter ga’.” Zonder op mijn commentaar te wachten spreekt hij verder over de vloer boenen met varkensgal, over de rookkast die afbrandde met de verse rookworst erin en de leerling die naar andere slagers werd gestuurd om het spekzaagje te halen. De fles jenever die achter de poot van het hakblok stond om af en toe een opwarmertje te nemen. BILLENKNIJPEN Mijn gegrinnik was voor hem een stimulans op helemaal los te gaan. Hij vertelde over de jongen die met zijn hand in de gehaktmolen kwam. Dat het in de billen knijpen van de winkeldames zo leuk was als ze klanten stonden te helpen. Ze mochten niets laten merken. Of die blonde, die in de koelcel te pakken werd genomen. Toen ze er over klaagde, is ze ontslagen. Winkeldames waren gemakkelijker te krijgen dan goede slagers. DIE GOEIE OUWE TIJD ERIK HOOGINK IS IN HET DAGELIJKS LEVEN EIGENAAR VAN DE ACHT UITZENDGROEP, MAAR VAN BEROEP SLAGER. ACHT UITZENDGROEP VERZORGT SLAGERS VOOR AMBACHTELIJKE BEDRIJVEN, HORECA EN VVP-SLAGERIJEN. IN MIJN COLUMNS KIJK IK NAAR DE BRANCHE EN NAAR DE SAMENLEVING. SOMS KRITISCH, SOMS MET EEN KNIPOOG. OOK TE LEZEN OP WWW.ACHT-UITZENDBURO.NL “JIJ KAN NOG NIET EENS SLACHTEN… VROEGER LEERDE JE HET ECHTE VAK. NIET DAT GEPRUTS MET AL DIE LIFLAFJES VAN TEGENWOORDIG.” IN DE LOOP VAN DE JAREN HEB IK ZE AANGEHOORD, DE VERHALEN VAN DIE GOEIE OUWE TIJD EN NU VAN DEZE OUDE SLAGER. HIJ VERVOLGDE ZIJN VERHAAL: “VROEGER BEGONNEN WE OM VIER UUR ’S MORGENS OM DE VARKENS TE SLACHTEN, WORST TE MAKEN EN SPEK TE ROKEN.” Erik Hoogink C o l u m n Deze verhalen zijn stuk voor stuk echt gebeurd. Dierenmishandeling, onveilig werken, alcoholgebruik, seksuele intimidatie en misbruik; het was destijds niet ongewoon in het stoere mannenwereldje binnen de slagerij. Je kunt het je toch niet meer voorstellen anno 2022. Of misschien toch wel? ErikHoogink@acht-uitzendburo.nl www.acht-uitzendburo.nl