Slagersvak Nr 3-2021 Online

De slagerij in de Rotterdams wijk Pendrecht was mijn leerschool geweest van 1979 tot 1982. Mijn baas, Wim Baas (en zo heet hij echt), leerde mij niet alleen het ambacht. Hij leerde mij ook kritisch naar de maatschappij te kijken in een periode waar ik sociaal en emotioneel volwassen werd. Op zaterdagmiddag ontving ik de sleutel, een ferme handdruk en de gelukwensen. Ruim 12,5 jaar later zou ik de sleutel weer doorgeven, maar dat wist ik toen nog niet. Mijn vrouw en ik genoten van dat moment. Voor het eerst loop je door je eigen slagerij. Wat waren we blij en trots. Is het een vorm van narcisme als je je eigen naam groot op de winkelruit ziet pronken? Als je het prachtig vindt dat je naam afgedrukt staat op ieder vleeswarenzakje en plastictasje en geborduurd op de bedrijfskleding? Tot op de dag van vandaag ligt er een gestreken setje bedrijfskleding (buis, sloof en petje) in de kast. Terug naar de eerste winkeldag. Maandagochtend, ik was al vroeg in de winkel. Door alle telefoontjes en extra klusjes kostte het meer tijd dan waar ik op gerekend had om de toonbank te vullen. Maar, we waren op tijd klaar voor de opening een rondje door de winkel. Ligt de bank er netjes bij? Het was in orde. Slagerij Erik Hoogink kon voor het eerst open. Onze eerste klant kwam binnen, een wat oudere nors kijkende man. Natuurlijk wilde ik onze eerste klant zelf helpen. Een standaard gesprek ontrolde zich. ‘Goedemiddag, mooi weertje vandaag. Wat mag ik voor u doen?’ Meneer was niet erg spraakzaam, hij was duidelijk door zijn vrouw gestuurd om de boodschappen te halen. Het gesprek kwam dan ook niet lekker op gang. Het pondje half om-half-gehakt en het onsje blikzult werden overhandigd. Meneer betaalde met een bankbiljet van 10 gulden. Onze eerste omzet in de kassa-lade. ‘Alstublieft meneer, uw wisselgeld en het bonnetje zit in het zakje.’ Voor hem een dagelijkse boodschap, voor mij one moment in time. Twintig minuten later stond dezelfde meneer weer in de winkel. ‘Goedemiddag meneer, bent u wat vergeten?’ ‘Nee, ik ben niets vergeten, jij wel, ik heb geen ringzegels gehad. Als je zo begint zal het wel niet lang duren met je zaak!’ ErikHoogink@acht-uitzendburo.nl www.acht-uitzendburo.nl ‘HET ZAL NIET LANG DUREN MET JE ZAAK’ ERIK HOOGINK IS IN HET DAGELIJKS LEVEN EIGENAAR VAN DE ACHT UITZENDGROEP, MAAR VAN BEROEP SLAGER. ACHT UITZENDGROEP VERZORGT SLAGERS VOOR AMBACHTELIJKE BEDRIJVEN, HORECA EN VVP-SLAGERIJEN. IN MIJN COLUMNS KIJK IK NAAR DE BRANCHE EN NAAR DE SAMENLEVING. SOMS KRITISCH, SOMS MET EEN KNIPOOG. OOK TE LEZEN OP WWW.ACHT-UITZENDBURO.NL IN JANUARI WAREN WE THUISGEKOMEN VAN EEN WEEKJE WINTERSPORT. OP HET ANTWOORDAPPARAAT (JA, IN 1991 WERDEN DIE NOG GEBRUIKT) STOND HET VOLGENDE BERICHT: ‘HA, ERIK, MET WIM. IK GA ER MEE STOPPEN. HEB JIJ INTERESSE OM MIJN ZAAK OVER TE NEMEN?’ Erik Hoogink C o l u m n s l a g e r s v a k n r 3 2 0 2 1 35

RkJQdWJsaXNoZXIy MTAyNDU4