Hoordetail nr3-2020 Online

H o o r d e t a i l n r 3 2 0 2 0 17 C o l u m n In de audiciensbranche wordt een ruwe schatting gemaakt dat de gemiddelde slechthorende zeven jaar nodig heeft om zijn of haar slechthorendheid te erkennen. Zou diezelfde slechthorende ook zo lang in de ontkenningsfase zitten met gebitsproblemen of een slechte visus? Ik neem aan dat je dan niet zeven jaar wacht om naar de tandarts of opticien te gaan. Iedere slechthorende vindt zijn eigen weg om met slechthorendheid om te gaan, soms op een slimme of misschien wel “sluwe” manier. Indien ik een intake afneem met de slechthorende die samen met zijn partner komt, is het dikwijls de partner die het antwoord geeft. ‘Hoort u de televisie goed?’ Het antwoord is dan bevestigend, terwijl de partner zegt dat het veel te luid staat en dat de ondertiteling aan moet staan. ‘Kunt u de deurbel nog horen?’ Het antwoord is wederom bevestigend, maar de partner benoemt dat er net een deurbelversterker is geïnstalleerd die voor de goed horende partner eigenlijk te luid is. ‘Hoort u spraak op afstand?’ Het antwoord is opnieuw positief, maar de partner gaat er opnieuw tegenin: ‘Ik heb al drie keer gevraagd of je koffie wilt en ben naar je toe gelopen om het te vragen.’ En zo zijn er nog veel meer voorbeelden. De slechthorende heeft dus zelf niet het gevoel dat hij of zij slecht hoort, want de omgeving help hen waar het maar kan. Soms zijn ze zich daar niet eens bewust van. Eén op één gesprekken zijn nog goed te volgen en soms wordt er zelfs mee gepronkt hoe goed ze alles kunnen horen en verstaan. Dit heeft alles te maken met het spectrum waarin de klinkers en medeklinkers zich begeven. De slechthorende heeft vaak gelijk als ze aangeven alles te kunnen horen. Daarentegen heeft de omgeving het meestal aan het rechte eind als ze opmerken dat de slechthorende het wel hoort, maar niet verstaat. De audicien kan door middel van zijn counselingtools, neem bijvoorbeeld Otosuite, haarfijn uitleggen hoe het zit. Zo kan de professional de slechthorende, maar ook zijn naasten, bewustmaken van het gehoorverlies en de gevolgen ervan. Tussen horen en verstaan zit een enorm verschil en daar ligt dan ook de crux. Als wij de slechthorende niet meer zeven jaar willen laten wachten, dan stel ik voor dat de televisie niet meer harder mag. We vragen maar één keer of ze koffie willen. Bij geen bevestiging, geen koffie. De deurbelversterker gaat weer de deur uit. Dit zou kunnen leiden tot tijdige bewustwording van het gehoorverlies. Horen en verstaan is een wereld van verschil… Ontkenningsfase HET SPREKEN OVER HOORTOESTELLEN OF HET VERBETEREN VAN HET GEHOOR IS EEN GEWICHTIG ONDERWERP VOOR DE GEMIDDELDE SLECHTHORENDE. WAAROM WACHTEN DE GEMIDDELDE SLECHTHORENDE MET HET AANSCHAFFEN VAN HOORTOESTELLEN? MISSCHIEN HET NEGATIEVE GEVOEL VAN OUDER WORDEN? GEEN INZICHT HEBBEN HOE MEN ZELF COMMUNICEERT? GEEN BEWUSTZIJN VAN HET GEHOORVERLIES? OF GEEN IDEE HEBBEN WAT SLECHTHORENDHEID BETEKENT? ADRIAAN WOLTER, EIGENAAR VAN EEN WINKELCOMBINATIE, DEELT ALS ERVAREN AUDICIEN ZIJN VISIE OVER BELANGRIJKE TOPICS IN DE HOORBRANCHE. Adriaan Wolter Eigenaar Enginears & Engineyes