De Beautysalon nr.4 2016

37 / 52

Afgelopen twee maanden heeft nagenoeg heel Nederland weer genoten van zijn
welverdiende vakantie. Dat viel ook mij ten beurt. Zoals gebruikelijk heb ik ook dit
jaar weer getracht een beetje een inspirerende bestemming te vinden en dat werd
uiteindelijk het land van de rijzende zon, ofwel Japan. Zeker qua automatisering
gebeurt het toch voornamelijk op twee plekken in de wereld en dat is naast Silicon
Valley bij deze verre oosterburen.
Eenmaal aangekomen in Tokyo was gelijk duidelijk dat we in een andere wereld
stapten. Hoe is het mogelijk dat in een stad van bijna 14 miljoen (!) inwoners zo
veel orde heerst. Alles gaat super strak en er is geen herrie en geen chaos, maar
bijvoorbeeld ook geen rommel en zelfs geen graffiti. Ik ben in veel metropolen
geweest en eigenlijk is dat wat ze allemaal gemeen hebben, herrie en chaos.
Tokyo niet, het lijkt alsof er een kussen op de stad gedrukt wordt, zo rustig is het
qua geluid.
’s Morgen gaan miljoenen mensen naar hun werk, voornamelijk via openbaar
vervoer. Ze sorteren keurig in een rijtje voor, bij het juiste streepje op de vloer en
gaan pas naar binnen als iedereen uitgestapt is. Respect voor de ander zit sowieso
diep in hun cultuur. Het is buigen, buigen en nog eens buigen. Zelfs de conducteur
die een coupé binnenstapt of verlaat. Openbaar vervoer wat overigens ondanks de
grote drukte, 100% perfect loopt. Het maakt niet uit of je in een boemel zit of in
een supersnelle kogeltrein meer dan 1000 kilometer reist, het komt op de minuut
nauwkeuring op de plaats van bestemming aan, altijd! En ja ook daar hebben ze
herfst, dus blaadjes op de rails en zelfs strenge winters. De gemiddelde vertraging
gemeten op 160.000 ritten is twaalf seconden waarvoor ze een diepe spijt betui-
gen en het aantal ongelukken met de supersnelle kogeltreinen sinds 1964 is nul.
Als je dit ervaart, dan is het moeilijk onze NS en het door hen gevoerde beleid
nog serieus te nemen.
Ook wel handig is de dresscode van de werknemers, deze is bij voorkeur zwarte
broek of rok, witte bloes. Zeker hebben ze daarnaast een bijzondere mode-smaak,
maar als er gewerkt moet worden dan graag in het uniform van de zogeheten ‘sala-
rymen’. Wat tevens opvalt, is dat er niet of nauwelijks gepraat, laat staan gelachen
wordt. Als je dan toch iemand iets vraagt, blijkt dat er heel weinig Engels gespro-
ken wordt. Zeg maar het gevoel dat je krijgt als je een gemiddelde Fransman in het
Engels aanspreekt, wat in dit geval nog iets erger is omdat je ook niets kan lezen.
Gelukkig levert deze taalbarrière qua eten geen enkel probleem op. Japanners heb-
ben zoals wij in Europa inmiddels heel goed weten een voorliefde voor namaken
en hebben zo ook een ware kunst gemaakt van het namaken en etaleren van alles
wat ze serveren. Dit wordt werkelijk zo knap gedaan dat je honger krijgt van deze
plastic hoogstandjes.
Naast hun voorliefde voor namaken, hebben ze er ook een voor automatiseren.
Van kleine gadgets tot een grote robotindustrie. In de categorie klein zie je de deu-
ren van de taxi zelf open en dicht gaan en hebben ze in veel restaurants de ober
vervangen voor een touch panel PC waarop je heel gemakkelijk je bestelling door-
geeft die met een beetje geluk
zelfs met de lopende band bij
je tafeltje komt. Ook een echte
topper is de automatisering van
de toilet. In heel Japan vind
je toiletten die een gevarieerd
programma hebben om het u
als man of vrouw naar de zin
te maken. De bril kunt u instel-
len op de door u gewenste temperatuur en na ‘de daad’ kunt u kiezen voor meer
wasprogramma’s dan op mijn vaatwasser thuis. Ook het drogen is daarbij geregeld,
zodat het begrip ‘wassen drogen’ ineens een hele andere betekenis krijgt. Voor
degene die gewild of ongewild geluid maakt tijdens dit bezoek, zijn er bovendien
geluidseffecten aan te roepen om dit te verbloemen, heel populair bijvoorbeeld
‘the flush’ (geluid van spoelen zonder te spoelen).
In de categorie groot bevindt zich natuurlijk de robotisering. Geen land ter wereld
is zo ver met robots. Naast de industrie-robot, zien we steeds meer social-robots
(voor eenzaamheid en zorg), guard-robots (voor militaire doeleinden), animal-
robots (om te voorkomen dat je thuis moet zijn en vier rondjes per dag moet lopen)
en natuurlijk de sex-robots (voor diegenen die hun man of vrouw echt zat zijn na
de vakantie). Totaal zijn er daar nu al 500.000 robotwerknemers aan het werk, wat
er binnen afzienbare tijd meer dan 1 miljoen worden, met een geschatte jaarlijkse
omzet van 70 miljard dollar.
Tegen de tijd dat wij allemaal vervangen zijn door robots is gelukkig het favoriete
vervoersmiddel voor ouderen ook beter geautomatiseerd en wat hipper gestyled.
De eerste aanzet daartoe is in Toyota-city in elk geval al gedaan.
Al met al was het inderdaad weer een inspirerende trip. Enigszins vermoeid van
alle indrukken stapten we weer in het vliegtuig dat, geloof het of niet, daadwerke-
lijk uitgezwaaid werd door het grondpersoneel, gevolgd door een diepe buiging
en op tijd vertrok.
Eenmaal in Europa had de tussenvlucht van KLM-Airfrance 1,5 uur vertraging, was
overduidelijk dat het grondpersoneel aldaar het allerminst boeide en ging het in
Amsterdam vervolgens hopeloos mis met de transfer naar de parkeerplaats. Het
was duidelijk, we waren weer thuis.
Reageren op deze column is mogelijk door een e-mail te sturen naar
of te bellen naar B&F Groep in Oss, tel. (0412) 629111.
Aanvullende informatie is ook beschikbaar op
RIJZENDE ZON
&HIGH TECH
AUTOMATISERING
Patrick Klappe
De ‘next generation’ scoot-
mobiel ziet er wat hipper uit
dan we in Nederland gewend
zijn! ▶
C O L U M N P A T R I C K K L A P P E
AUTOMATISERINGSSPECIALIST PATRICK KLAPPE (DIRECTEUR B&F GROEP) HEEFT EEN HEEL EIGEN KIJK OP DE SCHOONHEIDSBRANCHE EN IS DAAROM COLUM-
NIST VAN VAKTIJDSCHRIFT DE BEAUTYSALON. IN DEZE UITGAVE BLIKT PATRICK TERUG OP ZIJN VAKANTIE IN HET STRAK GEORGANISEERDE JAPAN.
D E B E A U T Y S A L O N N R 4 2 0 1 6 37