NBT MAGAZINE NR 1 2024 39 lees verder op de volgende pagina ▶ De naam Van der Coer klinkt lezers van NBT Magazine wellicht bekend in de oren. U heeft de media-adviseur van NBT Magazine, Demi van der Coer, misschien al ooit gesproken op een beurs of aan de telefoon. Toen zij vertelde dat de bakkerij van haar ouders dit jaar honderd jaar bestond, besloot de redactie om op bezoek te komen om verslag te doen van dit eeuwfeest. Wij bellen aan bij Bakkerij Van der Coer en worden begroet door Demi’s familie: haar broer Jelle en haar ouders Wil en Petra. Even later komt ook grootmoeder Annie langs, die tot 1992 samen met haar man Adriaan de bakkerij en winkel runde. Samen vertelt de familie alles over de geschiedenis van Bakkerij Van der Coer. Hoe is de familiebakkerij, en de branche in het algemeen, veranderd in de afgelopen eeuw? Wat is er hetzelfde gebleven? En hoe ziet de toekomst voor de bakkerij eruit? Paard en wagen, fiets, bus Annie haalt een envelop met oude foto’s uit haar tas en verspreid de foto’s over de keukentafel. Het maakt meteen duidelijk hoeveel veranderingen de bakkerij heeft doorgemaakt. “Beeld het je maar in”, begint Annie, “vroeger reden boeren met karren vol graan over de enige verharde weg in Zeeland naar de Coppensmolen. Het graan werd geleverd aan één van de zeven bakkerijen in een dorp van slechts ongeveer 3.000 inwoners. Mijn schoonvader Willem van der Coer had een van deze bakkerijen, opgericht in 1924. De winkel, bakkerij en zijn woonhuis zaten allemaal onder hetzelfde dak, in een huis hier verderop in de straat. Hij bakte daar brood en bezorgde het met paard en wagen bij boerengezinnen met soms wel zestien kinderen. In een week ging hij langs heel het hele dorp. Daarnaast verkocht hij kruidenierswaren. Samen met Adriaan namen wij in 1960 de bakkerij over. Boodschappen thuisbezorgen is nu heel modern en populair, maar mijn schoonvader deed het al honderd jaar geleden”, lacht ze. “Later werden paard en wagen ingeruild voor een fiets, en daarna door twee bestelbusjes”, vervolgt Petra. “Tot 1992 hebben wij brood aan huis bezorgd. Maar op den duur was dit niet meer noodzakelijk, iedereen was voortaan eigenaar van een eigen auto. Daarnaast werden gezinnen veel kleiner en brood was niet meer het hoofdingrediënt van de maaltijd, dus we konden veel minder broden rondbrengen in één bezorging. Mensen waren veel minder vaak thuis dan vroeger en we konden de broden natuurlijk niet in een pakketje voor de deur laten staan.” Wil vermoedt dat vandaag de dag veranderingen minder impact maken dan vroeger. “De stap van fiets naar bestelauto maakt natuurlijk meteen indruk. Die verandering voel je elke dag. In tegenstelling daartoe is de overstap naar een oven met 40% minder uitstoot wat abstracter. Die verandering voel je tijdens de dagelijkse werkzaamheden wat minder.” Groter assortiment Willem van der Coer verkocht in zijn tijd twee of drie verschillende soorten broden. Nu liggen er ook broden met zonnebloempitten, breekbroden en croissantjes in de rekken van de winkel. “Het wordt steeds belangrijker om je te onderscheiden, juist door middel van je producten”, zegt Jelle. “Wij verkopen nu bijvoorbeeld ook desembroden, wat een geliefd product blijkt bij ons in de bakkerij. Het is een luxer product waar we niet heel veel stuks van verkopen, maar klanten verwachten wel dat je het hebt. Dat is ook een ontwikkeling van nu: we werken minder in grote batches, maar we hebben veel meer verschillende producten en kleinere batches.” ‘We houden het ambachtelijk’ De familie Van der Coer geeft de redactie een rondleiding door de bakkerij. Ook daar is meteen de modernisering van de bakkersbranche te zien. “Natuurlijk hebben we meer machines dan honderd jaar geleden”, zegt Wil, wijzend naar de rij met deegkneders en de verschillende ovens. “Maar we houden het wél ambachtelijk. Automatisering en ambacht gaan prima samen. Een deeglift heeft bijvoorbeeld geen invloed op het brood, maar maakt je werk wel een stuk makkelijker. We zullen dus blijven automatiseren, maar een volledig automatische lijn zal je bij ons in de bakkerij niet zien. Ook niet in de toekomst!” Jelle knikt instemmend. “Het waarborgen van kwaliteit is een van onze grootste prioriteiten. Bij elke stap die we automatiseren, zullen we goed kijken of het invloed heeft op de kwaliteit van het brood en het karakter van de bakkerij. Je moet met de tijd meegaan want anders loop je op den duur achter op de sector.” “Het ambachtelijke karakter van ons brood zit vooral in de aandacht die we het geven”, verduidelijkt Wil. “Doordat we werken met kleinere batches dan in de industrie, kunnen we heel secuur werken, met veel aandacht voor ons deeg. We kunnen het deeg beter sturen en meer in de gaten houden. Als we zien dat producten langer de tijd nodig hebben om te ontwikkelen, zorgen we ervoor ze die kans krijgen. Uiteindelijk komt die aandacht allemaal ten goede van het brood. En ik hoop dat mensen deze liefde en aandacht voor ons brood kunnen proeven en dat ze het waarderen. Een ambachtelijke bakkerij die de kwaliteit van zijn product niet op één zet, is niet levensvatbaar.” Annie Van der Coer-Cremers, Wim van der Coer, Petra Van der Coer-Vos en Jelle van der Coer
RkJQdWJsaXNoZXIy MTAyNDU4