89 / 100
Ik weet niet hoe het u vergaat maar zo in de aanloop naar de verkiezingen, ik
schrijf dit ongeveer een week voordat die plaatsvinden, voel ik mij regelmatig
“gepiepeld”. Een ouderwets woord dat volgens de “dikke” betekent “opzet-
telijk en met kwade bedoelingen bedriegen”.
Met grote regelmaat komen er beweringen voorbij in alle media die nog geen
dag later door de fact-checker weer onderuit worden gehaald. Cijfers die ach-
terhaald, bedacht of gewoon ingegeven door goedbedoeld idealisme moeten
ons verleiden tot het stemmen op de populiticus die ze gebruikt om zijn of
haar onwankelbare gelijk te bewijzen.
Het leuke is wel dat ik er inmiddels een boel nieuwe woorden en begrippen
heb bijgeleerd of in ieder geval weer eens heb opgezocht wat ze nou eigen-
lijk echt betekenen. Xenofobie, nepotisme, populisme, mediacratie, hedonis-
me en een van de leukere, kleptocratie. Die laatste in verband met de nieuwe
regering aan de overkant van de plas waarvan de ministers meer bezit hebben
dan een niet onaanzienlijk percentage van het armere deel van de bevolking.
Je begrijpt niet wat die nog willen stelen.
Nou denk ik niet dat er iets nieuws aan de hand is. Ik kan mij nog goed her-
inneren dat heel lang geleden mijn vader al van mening was dat “het hele
zooitje” in Scheveningen op een kotter gezet moest worden. Praktisch, want
vlak bij Den Haag, en ik denk niet dat hij bedoelde ze een behouden vaart
naar Engeland te wensen. Wantrouwen, toen al.
Datzelfde wantrouwen vindt je vreemd genoeg vaak niet terug bij de consu-
ment die overweegt iets aan te schaffen. Een lawine aan informatie, uitgestort
via een massa aan media, verleid consumenten aankopen te doen waarvan de
claims, als ze al worden gedaan, op geen enkele wijze hout snijden. Recent
mochten we weer eens genieten van een artikel in de meest populaire (popu-
listische?) krant van wakker Nederland.
“Onderzoek” van het betreffende vod (excusez le mot) toonde aan dat de
marges in onze branche buiten-proportinoneel hoog zijn. Even doorlezend
bleek dat de gegevens niet uit eigen onderzoek voortkwamen maar waren
ingefluisterd door een van de aanbieders in onze markt die blijkbaar weer
eens iets moest bewijzen van de afdeling marketing. Kan het niet echt hard-
maken maar heb toch sterk het vermoeden dat het toneel voor dit soort
beweringen vaak wordt geboden in combinatie met betaalde publiciteit, lees:
advertenties. Gelukkig was de aanval niet alleen gericht op de zelfstandige
branche maar voelde ook een van de directe concurenten zich geroepen
hierop te reageren.
Een woordvoerder hiervan deed de inmiddels legendarische uitspraak dat
“ook spijkerbroeken 80x over de kop gaan”. Er is nog hoop, hoe dom kun je
zijn!
De bovenstaande bewering slaat overigens wel een spijker op de kop.
Als er iets is dat de grootgrutters erg goed kunnen is het laten maken van
spullen voor absolute bodemprijzen. Stellen dat die spullen onbruikbare
producten opleveren is onzin, je vraagtekens zetten bij hoe, en ten laste
waarvan ze worden gemaakt, niet. Een bril gekocht bij de OogLiefde of de
BrilSpaarder voor pakembeet een Eurootje of 100, heeft waarschijnlijk een
kostprijs van nog geen vijf pieken. Zit je nog niet aan de factor 80 maar wel
genoeg om er een 2e gratis tegenaan te gooien. Over marges gesproken.
In alle takken van sport kun je spullen kopen tegen iedere denkbare prijs.
Functionaliteit is uiteraard een basisvoorwaarde en in veel gevallen, in alle
prijsklassen, vindt je dat ook wel. Met een bril van de Andere Hans loop je
heus niet vanuit de winkel onder de eerste de beste kruisende auto. Die func-
tioneert echt wel.
Tijdens de obligate discussies met de “leken” op verjaardagen grijp ik altijd
maar terug op mijn favoriete voorbeeld: auto’s. De functie van zo’n ding is je
verplaatsen van A naar B. Of je dat nou doet met een Lada of met de duurste
Benz maakt niet zo heel veel uit. Je staat in dezelfde file, als het regent blijf je
even droog, voor een parkeerplaats moet je met beiden betalen en de bekeu-
ring voor het overschrijden van de maximumsnelheid met 2,3 kilometer per
uur is precies even duur (weet ik uit ervaring).
Het prijsverschil laat zich ook niet verklaren uit het gewicht, de lengte of de
topsnelheid. Maar ja, ik hoor toch veel vaker mensen opscheppen over de
nieuwste BMW (full options) die ze net hebben gekocht dan over de bril die
ze dragen.
We hebben dus een imagoprobleempje. De nadruk van de perceptie van het
hebben van een bril ligt te veel op de functie. Als 80% van de verkopen (of
weggevers) plaatsvindt via de prijspraters dan hebben we blijkbaar nog veel
uit te leggen.
Om nog even terug te grijpen op het begin van dit verhaal, “alternatieve
waarheid” wordt door veel mensen als zoete koek geslikt. Als je beweert dat
je goedkoper bent dan moet je het wel over hetzelfde product hebben. Als
je beweert dat je met lagere marges werkt hebben we het dan over geld of
procenten? Schermen met modemerken als een soort bewijs van kwaliteit,
achterhaald en onzin!
Er zijn nog genoeg mensen gevoelig voor “onze waarheid”, we moeten het ze
alleen nog veel beter gaan vertellen.
Groets, Dick
IN DEZE COLUMN LAAT DICK HULSBOS ZIJN LICHT SCHIJNEN OVER DE ONTWIKKELINGEN EN BIJZONDERHEDEN BINNEN DE OPTIEKBRAN-
CHE. DICK HEEFT EEN GROTE PASSIE EN LIEFDE VOOR HET BRILLENVAK EN IS RUIM DERTIG JAAR EIGENAAR VAN ODÉ FRAMES. ‘BEING DIFFE-
RENT’ IS EEN MOTTO DAT HELEMAAL BIJ DICK EN ODÉ FRAMES PAST.
Piepelen
Dick Hulsbos
D
e
O
p t i c i e n
n r
2 2 0 1 7
89
C
o l u m n