Previous Page  15 / 52 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 15 / 52 Next Page
Page Background

D

E

B

E A U T Y S A L O N

N R

6 2 0 1 5 15

C

O L U M N

In de Consumentengids kwam ik het begrip ‘sjoemelmarketing’ tegen als aan-

duiding voor praktijken zoals die van een fabrikant die op zijn tomatenketchup

vermeldt dat deze ‘0% vet’ bevat, terwijl er in ketchup nooit vet zit. Of voor

een snoepfabrikant, die consumenten verleidt met claims als ‘bevat uitsluitend

natuurlijke ingrediënten’, terwijl het natuurlijke ingrediënt suiker de echte

boosdoener is. Wie vroeger iets wilde verkopen, deed er goed aan om in de

reclame een ‘expert’-liefst gekleed in een witte doktersjas- het product of dienst

aan te laten bevelen.

Een dokter, daar keek men tegen op, die had namelijk gestudeerd en wist van

ziekte en gezondheid veel meer af dan de gemiddelde mens en daar kon je

handig gebruik van maken. Dat noemden we toen ook nog geen sjoemelen,

maar acteren. Tegenwoordig werkt die nepdokter al lang niet meer en sterker

nog, door al dat gesjoemel is de autoriteit van de echte deskundige ook meer

en meer in het gedrang gekomen. We worden dag in, dag uit overspoeld met

informatie, waardoor we in de meeste gevallen de klok wel hebben horen lui-

den, maar echt niet meer weten waar de klepel hangt.

Een greep uit de laatste weken. Het eten van rood vlees is ‘waarschijnlijk

kankerverwekkend’ en worst heeft nu qua schadelijkheid voor de gezondheid

dezelfde status als asbest, plutonium en tabaksrook. Van verse sinaasappelsap

word je net zo dik als van cola en het geeft een verhoogde kans op diabetes.

Waar is de nuance, waar is de toelichting? De gemiddelde consument, die

gelooft het in de tussentijd allemaal wel. Die is murw gebeukt tussen onzinnige

claims van nepdeskundigen, leugens van fabrikanten en elkaar tegensprekende

wetenschappers. Voor de consument is het niet meer duidelijk wie nog wel en

wie niet deskundig is en als hij al ergens vertrouwen in had, dan wordt dat keer

op keer beschaamd.

Denk niet dat dit in onze branche niet gebeurt. Het gebeurt met claims (‘We

testen nooit op dieren’ roepen, terwijl dierproeven al jarenlang wettelijk verbo-

den zijn), het gebeurt met ingrediënten (‘bevat geen parabenen’, maar wat zit er

dan wel in?) en het gebeurt met merken (ooit het begrip ‘bionoom’ gegoogeld,

het klinkt heel wetenschappelijk, maar je komt steeds uit bij één bepaald merk).

Realiseert u zich goed dat uw klanten door de bomen van de cosmeticaclaims

ook het bos niet meer zullen zien.

Bedenk dat al jarenlang uit onderzoek blijkt dat consumenten het meeste ver-

trouwen hechten aan aanbevelingen van vrienden en familie. Dat scoort qua

betrouwbaarheid zes keer zo hoog als reclame en twee keer zo hoog als zoekre-

sultaten op Google. Mijn meest favoriete reclame- instrument in ons eigen insti-

tuut is dan ook al jaren de zogenoemde ‘member gets member’- actie, waarin

bestaande klanten beloond worden als ze nieuwe klanten aanbrengen. En als

u het vertrouwen van uw klanten heeft veroverd, zorg dan dat u dat niet kwijt

raakt en check regelmatig hun tevredenheid. Mocht u zelf binnenkort op zoek

gaan naar nieuwe apparatuur of een nieuw cosmeticamerk, begin dan eens te

vragen naar de ervaringen van collega’s die al met dat apparaat of merk werken.

Zeer waarschijnlijk kunt u aan die informatie het meeste vertrouwen ontlenen.

Jan Zwoferink is apotheker en eigenaar van Webecos en Corrective Cosmetics

Het Goede Doel zong er in 1982 al over in hun lied ‘Vriendschap’: ‘..als het

gaat om alles wat je lief hebt, wie kun je dan vertrouwen?’ Vertrouwen lijkt

meer en meer een versleten woord en een schaars goed in onze maatschap-

pij te worden. In de huidige tijd lijkt het sjoemelen het nieuwe modewoord

te zijn. Atleten sjoemelen met dopingcontroles, banken sjoemelen met

rentetarieven en Volkswagen heeft onze taal verrijkt met sjoemelauto’s,

sjoemelmotoren, sjoemelsoftware, sjoemeldiesels enzovoorts. Dat er aan

de toewijzing van het WK voetbal aan Qatar een luchtje zat, wisten we al,

maar nu schijnt er met de toewijzing van het WK in 2006 aan Duitsland ook

al gesjoemeld te zijn. Begrippen als sjoemelen en vertrouwen sluiten elkaar

uit. Het Duitse imago van kwaliteit en degelijkheid, waar je altijd op kon

vertrouwen, heeft door deze affaires inmiddels een stevige deuk opgelopen.

‘Sjoemelen of

vertrouwen?’

Jan Zwoferink