37 / 52
Als salonautomatiseerder is de urenregistratie misschien wel één van de
belangrijkste processen die goed verwerkt moet worden. Immers, u verkoopt
in essentie tijd. Toch blijkt in de praktijk dat dit in deze branche door velen
nog steeds niet heel nauw genomen wordt.
Daar waar andere retail-sectoren ‘squeezen’ op omzet/loonfactoren en hun
personeelskosten minimaal met één cijfer achter de komma te sturen, wordt
er in salons vaak nog steeds gewerkt met een vaste weekbezetting. Ook als
je dit afzet tegen het ‘uurtje/factuurtje’-gedrag van bijvoorbeeld advocaten
en accountants (waarbij veelal per minuut wordt afgerekend) is het contrast
erg groot. Wij praten misschien over omzet per minuut, zij praten er niet over
maar krijgen het. Zo lang we daar gezamenlijk niet scherper op worden, blijft
het ruimte bieden aan discount-concurrentie.
Ofschoon we het liever niet willen horen, is het zo dat een gemiddelde
salon de uren voor iets meer dan 50% bezet heeft. Dit maakt dat je de prijs
nogal fors kan laten zakken, als je daarmee deze bezetting omhoog krijgt.
Je verdient dan hetzelfde op dezelfde kosten, ofwel je eindigt met hetzelfde
resultaat. Door deze oprukkende beweging komt bij salons die niet actief
managen de bezetting (en daarmee hun resultaat) nog meer onder druk. Een
trend die voornamelijk te voelen is in het middensegment bij de zaken die
nog geleid worden op de manier waarop ze dat tien jaar geleden al deden.
Ik behoor niet tot de goeroegemeenschap die meent dat het middensegment
“dood” is, maar ik ben wel overtuigd dat als je in het middensegment een
prima boterham wilt verdienen, je zult moeten out performen. Ofwel op alle
factoren (kwaliteit mensen, vaktechniek, look & feel salon, actieve marketing
en eigentijdse services) het beter zult moeten doen dan de buurman. Ik ken
talloze voorbeelden van klanten bij ons die dat uitstekend doen en hiervoor
ook rijkelijk beloond worden.
Misschien is het een goed moment om nog eens naar de bezetting en/of
omzet per aanwezig uur te kijken als de zes-urige werkdag wordt ingevoerd.
Deze komt namelijk steeds dichterbij. Steeds meer overheidsinstellingen en
bedrijven experimenteren hiermee, met Scandinavië in the lead. De gedachte
erachter is dat het werknemers efficiënter, energieker, vrolijker en minder ziek
zou maken. Experimenten gaan zelfs zo ver dat de mensen twee uur minder
hoeven te werken met behoud van loon.
Zo is er een ziekenhuis waarbij de ene helft van de werknemers acht uur blijft
werken en de andere helft zes uur. De verpleegkundigen die zes uur werken
hebben aangegeven zich minder gestrest te voelen en ook hun ziekteverzuim
is gedaald. Daarnaast is de kwaliteit van zorg gestegen wat geleid heeft tot
meer tevreden patiënten.
Het argument dat dit te kostbaar zou zijn, wordt ontkracht door een
Toyotafabriek waar ze sinds de invoer claimen ongeveer 25% meer winst te
maken. Als belangrijkste reden wordt het verhogen van de focus aangevoerd.
Multitasking klinkt leuk, maar is niet productief. Daarnaast heeft veertig jaar
lang onderzoek uitgewezen dat wanneer iemand minder tijd krijgt om een
taak uit te voeren, hij of zij harder zal werken om het af te krijgen.
Wilt u ook deelnemen aan het experiment? U krijgt twee uur om een beter en
vooral scherper rooster te maken!
Reageren op deze column is mogelijk door een e-mail te sturen naar
pklappe@bnfgroep.nlof te bellen naar B&F Groep in Oss, tel. (0412) 629111.
Aanvullende informatie is ook beschikbaar op bnfgroep.
DE ZES-URIGE
WERKDAG KOMT
DICHTERBIJ
Patrick Klappe
C
o l u m n
AUTOMATISERINGSSPECIALIST PATRICK KLAPPE (DIRECTEUR B&F GROEP) HEEFT EEN HEEL EIGEN KIJK OP DE SCHOONHEIDSBRANCHE EN IS DAAROM COLUM-
NIST VAN VAKTIJDSCHRIFT DE BEAUTYSALON. IN DEZE UITGAVE BEHANDELT PATRICK DE MOGELIJKHEID (EN DE VOORDELEN) VAN EEN ZES-URIGE WERKDAG.
D
e
B
e a u t y s a l o n
n r
6 2 0 1 6
37