17
de
opticien
Dit keer wil ik graag wat reiservaring
met u delen. Zo ben ik recentelijk in
New York geweest voor de jaarlijkse
optiekbeurs van de oostkust van de
Verenigde Staten: de Vision Expo
East. Tijdens mijn bezoek aan deze
beurs viel het op dat het er bruist
van de activiteit. In de V.S. is de
crisis duidelijk voorbij en wordt er
weer volop geïnvesteerd door leve-
ranciers en eigenaren van winkels.
Dit natuurlijk omdat de consument
weer geld uitgeeft en dus de omzet
toeneemt. De beurs wordt – net als in
Europa – voornamelijk bezocht voor
het inkopen van monturen en zon-
nebrillen. De bekende leveranciers
waren dan ook allemaal vertegen-
woordigd. Naast de bekende namen
was er ook een hele hal gereserveerd
voor de leveranciers van de kleinere
montuurmerken. Ook altijd leuk om
te bezoeken om zo weer de nieuwe
trends te kunnen ontdekken en te
zien welke leveranciers eventueel
in opmars komen. Uiteraard waren
er ook een aantal leveranciers van
software te vinden. De praktijkma-
nagementsystemen die in de V.S.
worden geleverd lijken veel op die
van ons. Ik moet echter wel zeggen
dat ik denk dat wij in Nederland
qua automatisering voorop lopen!
In Nederland wordt veel meer func-
tionaliteit geboden door de grotere
leveranciers en heeft de software
echt het doel de ondernemer te
ondersteunen in zijn bedrijfsvoering
en hem of haar verder vooruit te
helpen.
De markt in de V.S. kenmerkt zich
door een tweetal zaken. De eerste
is dat veel brillen worden verkocht
in een Insurance plan. Niet veel
anders dan in Nederland waar vaak
ook vanuit de vergoeding van de
verzekeraar een bijdrage wordt gele-
verd. Het verschil met de V.S. is dat
de meeste ‘plans’ worden aange-
boden door de werkgever. Werk je
bijvoorbeeld bij Google dan heb je
recht op één gratis bril per twee jaar.
De vergoedingen zijn dus gekoppeld
aan ‘Employee benefits’ of te wel het
is een onderdeel van de secundaire
arbeidsvoorwaarden van werkgevers.
Het tweede kenmerkende detail is
dat de prijzen veel lager liggen dan
in Nederland (en de rest van Europa).
Er wordt dus genoegen genomen met
minder marge. Er worden echter wel
veel meer brillen op een dag ver-
kocht! Op zich natuurlijk geen ver-
keerd model. Je kunt tenslotte beter
veel mensen in de winkel krijgen
die iets minder uitgeven dan weinig
mensen die veel geld uitgeven.
Na mijn bezoek aan de V.S. moest
ik doorreizen naar Aruba om een
klant te bezoeken die zonnebril-
lenwinkels heeft en een optiekzaak.
Aruba is een fantastisch eiland waar
het niet alleen heel erg relaxed is
(het is een aanrader) maar waar het
economisch ook bruist! Het eiland
is voor nagenoeg honderd procent
afhankelijk van het toerisme. Veelal
Amerikaanse toeristen komen er per
vliegtuig of per cruiseschip aan. Met
name de cruiseschepen zijn interes-
sant. Er komen er ongeveer twee
per dag aan. Wanneer het schip is
aangemeerd kunnen de duizenden
passagiers op het eiland niet veel
meer dan eten, drinken of shoppen.
Het wemelt er dan ook van de luxe
juweliers en van winkels met beken-
de luxe merken. De zonnebrillenver-
koop van mijn klant loopt op jaar-
basis in de tienduizenden stuks. Let
wel, zonnebrillen van de goede mer-
ken. Dat de BTW er slechts anderhalf
procent is helpt daar natuurlijk ook
bij. Verder heb ik een aantal dagen
in de optiekwinkel gewerkt. Ik was
er van ’s ochtends vroeg tot na slui-
tingstijd. Om kwart voor negen (de
winkel gaat om negen uur open)
stond ik samen met klanten voor de
deur te wachten. Daar dromen wij in
Nederland toch van? Dat klanten nog
voor je in de rij staan! Om kwart over
zes ging de laatste klant de deur uit.
Kortom ook hier was het van de och-
tend tot de avond druk. De winkel is
gestoeld op het Amerikaanse model
van verzekeringsvergoedingen maar
ook van lagere marges. Kortom hard
werken voor veel klanten tegen lage-
re marges.
Wat ik hiermee wil zeggen? Niet
perse dat we allemaal in Nederland
vanaf nu genoegen moeten gaan
nemen met minder marges. Uw
loonkosten, kosten voor huisvesting
en de kosten van de apparatuur zijn
tenslotte ook een stuk hoger dan in
bijvoorbeeld de V.S. Ik denk wel dat
het goed is om eens over de model-
len in de V.S. en op Aruba na te
denken. Tenslotte gaat het erom dat
ook u graag veel klanten in de winkel
wilt hebben. Hoe is dit te bereiken?
Alleen door de marge naar beneden
bij te stellen? Of zijn er nog andere
– wellicht slimmere – methodes te
bedenken? Kortom; food for thought!
De volgende keer wil ik graag dit
onderwerp verder uitdiepen. Heeft
u ondertussen suggesties of op- en
aanmerkingen? Mail mij: hans@bnf-
groep.nl
Food for Thought
C
O L U M N
H
A N S
L
U G T E N B E R G
Hans Lugtenberg is algemeen directeur en (mede)eigenaar van B&F Optics
B.V., Nederlands grootste automatiseerder van optiekbedrijven en onder
andere bekend van de softwarepakketten Apollo en ApolloCS. In zijn column
in vaktijdschrift De Opticien laat hij zijn eigen visie los op het voor veel
opticiens toch lastige begrip ‘automatisering’. Zo bespreekt hij de kansen die
een goede automatisering bieden voor de zelfstandige opticien en laat hij ons
kennis maken met de nieuwste ontwikkelingen op ICT-gebied. Bovendien is
Hans opgeleid tot opticien en heeft hij – voordat hij tien jaar geleden bij B&F
Optics aan de slag ging – zowel de winkel- als leverancierszijde meegemaakt
in de praktijk.
