HOORDETAIL NR 4 2023 47 Er zijn nog weinig cijfers bekend over grote patiëntengroepen. Van Dooren licht toe: “In het MUMC+ krijgt ongeveer een kwart van de patiënten de diagnose PPPD. Belangrijk is dat dit vaak niet de enige diagnose is, omdat het vaak gepaard gaat met andere evenwichtsaandoeningen. We kunnen geen leeftijd aanduiden bij wie de aandoening vaker voorkomt. Wel hebben vrouwen iets vaker last dan mannen.” Behandeling De klachten die patiënten ervaren, ontstaan door een verminderde filtering in de hersenen. Er is geen medicijn of operatie mogelijk om deze filter aan te passen. Wel kun je bijvoorbeeld samen met een gespecialiseerde fysiotherapeut of revalidatiearts trainen, eventueel in combinatie met cognitieve gedragstherapie door een psycholoog. “Dit noemen wij vestibulaire revalidatie. Er zijn weinig psychologen in Nederland bekend met deze klachten. Vestibulaire revalidatie is (tijdelijk) te ondersteunen met medicatie via de huisarts of een psychiater. Ook zijn er revalidatieklinieken die patiënten verder helpen. Helaas is een behandeling duur en vergoedt de zorgverzekering dit vaak niet. In het MUMC+ verwijzen wij de patiënt naar de huisarts om vervolgens een persoonlijk behandelplan te maken met een team in de eigen regio. Over de effectiviteit van vestibulaire revalidatie is geen wetenschappelijke literatuur bekend in grote patiëntenpopulaties. De ervaring leert wel dat het in de meeste gevallen resulteert in vermindering van de klachten, waarbij patiënten minder problemen hebben in het dagelijks leven.” Dit artikel werd eerder gepubliceerd via Hoormij·NVVS. Kijk voor meer informatie op www.stichtinghoormij.nl. Dit betekent dat bijvoorbeeld een ziekte van het evenwichtsorgaan verdwenen kan zijn, terwijl je nog wel veel klachten houdt. Die klachten kunnen passen bij PPPD. Invloed van de hersenen Bij PPPD zijn de hersenen overgevoelig voor prikkels van binnen en buiten het lichaam. “Hierbij werken de ‘filters’ in de hersenen minder goed, die staan dan te ver open voor informatie van de zintuigen”, schetst Van Dooren. “Hierdoor ervaar je prikkels, die andere mensen als normaal ervaren, veel heviger. Vooral het zien van bewegingen, het voelen van bewegingen en het aannemen van bepaalde houdingen kan vervelend zijn. Dit levert in sommige situaties problemen op, bijvoorbeeld in een drukke omgeving of in een supermarkt lopen. Deze overgevoeligheid van de hersenen geeft de ene persoon meer last dan de ander.” Term is nieuw, de diagnose niet Hoormij·NVVS merkt dat steeds meer mensen de diagnose PPPD krijgen. Het aantal vragen om advies over behandeling is toegenomen. De diagnose bestaat nog niet zo lang. Welke diagnose kregen mensen in het verleden dan? Tessa: “De term PPPD is nieuw, maar de diagnose eigenlijk niet. In 1870 werd voor het eerst geschreven over patiënten met duizeligheidsklachten en ongemak in een omgeving met veel prikkels. In de jaren die volgden zijn veel andere termen gekomen, waarvan een bekende ‘visual vertigo’ is.” Het belangrijkste onderzoek bij PPPD is eigenlijk het gesprek met de patiënt: de anamnese. Van Dooren: “Op basis hiervan is een diagnose te stellen. Maar PPPD kan ook samen voorkomen met andere (evenwichts)aandoeningen. Dit bemoeilijkt de diagnose. Daarom is er soms aanvullend onderzoek of de mening van een ander specialisme nodig. Denk aan evenwichts- en/of gehooronderzoek, een hartfilmpje of bloeddrukmeting en advies van specialisten als de neuroloog, cardioloog of geriater. Een groot deel van deze onderzoeken kan ook bij de huisarts plaatsvinden.”
RkJQdWJsaXNoZXIy MTAyNDU4