WEB De Juwelier nr 5_2015.indd

50 / 52

C O L U M N – A L O N B E N J O S E P H
Persoonlijk heb ik de eer gehad om
de heer Heuer maar liefst twee keer te
ontmoeten en uitvoerig te spreken. Als
vijfde generatie van het (voormalige)
familiebedrijf Heuer, tegenwoordig
TAG Heuer (onderdeel van LVMH),
heeft hij vele globale financiële cri-
ses en technologische veranderingen
meegemaakt. In de tijd dat hij aan
het roer stond van het familiebedrijf, heeft kennis en innovatie het bedrijf doen
overleven en voorstuwen. Jack Heuer was academisch onderlegd, lid van talrijke
Zwitserse en Amerikaanse brancheorganisaties en hij innoveerde gigantisch ten
opzichte van zijn Zwitserse collega-horlogemerken.
In de aanloop naar de ‘Quartz Crisis’ gaf Jack Heuer aan dat alle Zwitserse
horlogebedrijven eind jaren zestig aanvoelden dat ze aan de vooravond stonden
van een grote crisis (doordat ze kennis en informatie deelden) en dat ze moesten
samenwerken om de (buitenlandse) concurrentie voor te blijven. Onder leiding
van Jack Heuer zijn de familiebedrijven Hamilton, Breitling en Heuer samen
gaan investeren en hebben zij samen een wereldprimeur gelanceerd tijdens de
Basel-beurs van 1969: het eerste automatische chronograafuurwerk, Calibre 11.
Persoonlijk ben ik van mening dat de Nederlandse juweliersbranche aan de
vooravond van grote veranderingen staat. Onze branche krimpt enorm door de
grote mate van vergrijzing in combinatie met gebrek aan aanwas van nieuwe
studenten/juweliers (en dus bedrijfsopvolging), de toetreding van nieuwe spelers
(fysieke winkels en webwinkels) die allen een deel van de koek wensen (denk
aan: warenhuizen en bijvoorbeeld ), de macht van de leveranciers
(lees: openen eigen winkels en webwinkels), globalisering (consumenten reizen
meer), schaalvoordelen (opkomst van ketens en grote groepen die meer marge
hebben) en digitalisering (nieuwe consumentenbehoeften en –gedrag, denk bij-
voorbeeld aan smartwatches). Al deze factoren zorgen ook voor een additioneel
effect: ‘de economische schaar’, waarbij meer kosten en minder marge tot meer
faillissementen leiden.
Krijgt u nu een beeld van mij dat ik een doemdenker ben en geen heil meer
zie in onze branche? Verre van! Ik ben zeer trots op ons vak, ons beroep en
onze branche. De Nederlandse juweliersbranche is zeer oud en is altijd voor-
uitstrevend geweest. Drie keer raden waarom…Van oudsher werd er in de Lage
Landen samengewerkt en kennis gedeeld, denk alleen maar aan de VOC! In
onze eigen branche hebben wij fantastische en oude samenwerkingsverbanden,
maar die lijken langzaam hun glans te verliezen. Voor mij is het geheel ondui-
delijk waarom. Graag roep ik elke collega op mij te contacteren en uit te leggen
waarom u geen lid bent van brancheorganisaties. Onze vader heeft mijn broer
en mij altijd geleerd dat je zonder vrienden in het leven niet ver komt en hij
leerde ons al heel jong het gezegde: “Zeg mij wie uw vrienden zijn en ik zal u
zeggen wie u bent.” Om die reden is onze vader vanaf het moment dat hij Ace
Juweliers oprichtte in Amsterdam lid geworden van verschillende brancheorga-
nisaties en wij zetten die traditie voort. In de hoop u te inspireren, som ik op
waarbij wij allemaal zijn aangesloten. Graag benadruk ik dat ik hier niet bewust
andere organisaties wil uitsluiten, want ik ben van mening dat elke vorm van
samenwerking positief is:
- FGZ/NJU: Toen ik leerde dat nog niet eens de helft van alle Nederlandse
juweliers lid is van de Nederlandse Juweliers- en Uurwerkmakersbranche,
onderdeel van de Federatie Goud & Zilver, was ik geschokt. Wij zijn sinds 1975
lid en zien absoluut geen reden om geen lid te zijn. Graag maak ik hier van
de gelegenheid gebruik om alle bestuursleden, medewerkers en vrijwilligers te
complimenteren en te bedanken voor wat ze doen voor onze branche.
- NJC: De Nederlandse Juweliersclub is in 1953 in Rotterdam opgericht
door juweliers die voelden dat ze moesten samenwerken om de crisisjaren te
overleven. Ik ben zeer vereerd om al jaren bestuurslid te zijn en sinds dit jaar
zelfs de functie van vice-voorzitter te vervullen. Wij hebben een unieke club van
gepassioneerde juweliers en vakmensen die heel open en eerlijk kennis delen en
elkaar helpen.
- LJN: Vorig jaar zag een aantal bevriende juweliers de kans om nog meer
positiviteit te brengen naar zowel de merken als consumenten, door onze
vakmanschap, service en liefde voor het vak te communiceren en delen. The
Leading Jewellers of The Netherlands is toen opgericht als een club van indivi-
duele familiebedrijven die zwaar focussen op marketing.
- Diamantbeurs/WFDB: Wat veel niet mensen weten, maar waar wij
Nederlanders (niet alleen juweliers) super trots op mogen zijn, is dat de oudste
Diamantbeurs van de wereld in Amsterdam staat! Maar, met pijn in mijn hart
meld ik dat als er niet meer aanwas komt, de volgende generatie niet meer kan
aansluiten bij dit fantastische samenwerkingsverband. Het is mij ook weer een
raadsel waarom niet alle juweliers die handelen in diamanten en diamanten ver-
werken & verkopen lid zijn van deze beurs. Als je namelijk lid wordt van deze
beurs, ben je meteen gefiatteerd door de World Federation of Diamond Bourses.
De WFDB was ook de grondlegger van de World Diamond Council, waarvan
onze eigen (Nederlandse) Edward Asscher de voorzitter is, wederom iets om trots
op te zijn.
- Thuiswinkel Organisatie/Ecommerce Europe: Tot slot een ‘branchevreem-
de’ branchevereniging waar ons bedrijf Ace Juweliers sinds de oprichting van
Ace Online in 2007 lid van is: de Nederlandse Thuiswinkel Organisatie in com-
binatie met de Europese Ecommerce Europe. Dit is een rijke branchevereniging
voor iedereen die op afstand verkoopt en pakketten verstuurt (niet perse van een
huisadres). Deze organisatie is niet alleen rijk omdat er veel (grote) leden zijn
die veel contributie betalen, maar nog belangrijker: omdat er heel veel onder-
zoek wordt gedaan, kennis wordt gedeeld en misschien wel het belangrijkste, er
gelobbyd wordt op niveau van zowel de Tweede Kamer als op EU-niveau!
Graag sluit ik af met een positieve noot en de mededeling dat ik er heilig van
overtuigd ben dat onze prachtige branche zal evolueren (met misschien een aan-
tal revoluties tussendoor) en zeker zal overleven. Maar we moeten niet vergeten
dat we elkaar nodig hebben, want zonder collegae bestaat er geen branche.
Graag nodig ik alle collegae uit hun ‘poetsdoeken’ uit de kast te halen, kleur
te bekennen en onze fantastische brancheorganisaties op te poetsen en steun
te betuigen. Mocht u het met mij faliekant oneens zijn, dan verneem ik dat ook
heel graag. Tenslotte, kennis is macht.
Reageren op deze column is mogelijk door een e-mail te sturen naar alon@oak-
of te bellen naar Oak Consultancy, tel. 020-2602100.
Aanvullende informatie is ook beschikbaar op .
In mijn vorige column heb ik veel spreuken, gezegdes en oneliners gebruikt. Ik gaf al aan dat ik daarvan hield en voor
de titel van mijn vijfde column in dit vakblad gebruik ik er weer twee: kennis is macht en samenwerken is kracht. Deze
column schrijf ik vanaf mijn vakantieadres aan het strand. Tijdens vakanties haal ik mijn leesachterstand altijd in en
zojuist heb ik het autobiografisch boek van horlogelegende Jack Heuer uitgelezen. De conclusies die ik trek uit zijn bij-
zondere leven en carrière, zijn er twee. Drie keer raden welke dat zijn… Uitsluitend door kennis te delen kun je slimmer
worden en door samen te werken word je sterker (om te kunnen overleven).
“Kennis is macht en samenwerken is kracht”
D E J U W E L I E R N R 5 2 0 1 5 50