41 / 44
heel emotioneel. Ik ben de tuin in gelopen gelopen
om te kalmeren en Benny volgde mij. Hij had het-
zelfde. Als verklaring kregen we te horen ‘dat God
met ons bezig was’. We lieten het voorval voor
wat het was en gingen door met onze reis en onze
voornemens om onze stenenhandel verder uit te
rollen, maar de niet te verklaren toevalligheden
stapelden elkaar op. Als we iemand nodig hadden,
stond die man opeens op de stoep bijvoorbeeld.
Het was allemaal te toevallig om waar te zijn.”
Nog een voorbeeld volgt: “Na vier dagen Zuid-
Afrika zijn we naar Zambia gereisd om de Victoria
Falls te aanschouwen. Een hele brede rivier – de
Zambezi rivier – valt hier in een diepe kloof. Een
prachtige locatie, waar we vlakbij sliepen. Door
het opstuivend water in de zon was er ook sprake
van een magnifieke regenboog. Toen we dat zagen
kregen we ontzag voor de grootheid van God op
dat moment. We zagen in de verte de contouren
van ons hotel boven het bos uitsteken en besloten
een alternatieve route door het bos te volgen.
Tijdens onze wandeling naar het hotel zien we vijf
jongens in de verte de weg oversteken, maar we
schenken niet echt aandacht daaraan. Ineens, van-
uit het niets, loopt er een man naast ons. Ik vroeg
hem wat hij kwam doen. Hij is van de beveiliging
aan zijn outfit te zien en hij antwoordt: ‘Ik loop
even met jullie mee, want die jongens willen jullie
beroven’. We kletsen wat en we lopen door. Hij
brengt ons veilig naar het hotel en we willen hem
bedanken, maar de man is ineens weer verdwe-
nen. Benny en ik kregen daardoor een bepaalde
rust over ons heen. Zo waren er nog meer voorval-
len die ons allebei stof tot nadenken gaven.”
Eenmaal thuis van zijn indrukwekkende reis kreeg
Eric steeds meer het gevoel dat God plannen
met hem had. “Ik voelde dat ik mijn leven moest
toevertrouwen aan God. Dat vond ik echter heel
eng, maar door een verhaal van Benny veranderde
dat. Hij had een ervaring met een man, die mij
helemaal overrompelde. Benny werkte inmiddels
zelfstandig in de bouw en daar ontmoette hij op
een dag een man, die hem dingen over onze reis
naar Afrika kon vertellen en over onze gebeurtenis-
sen daar, die niemand kon weten. Deze man gaf
aan dat hij de man was die ons begeleidde naar
het hotel, maar hij zag er anders uit. Hij was erbij
toen we beden naar God en emotioneel braken en
ga zo maar door. Hij gaf aan door God gestuurd te
zijn. Ik was helemaal slag en heb een aantal dagen
later mijn leven aan God toevertrouwd. Toen ik
dat deed mocht ik de Heilige Geest ontvangen.
Sindsdien is mijn leven dus drastisch veranderd en
staat het in het teken van God.”
Prioriteiten
Niet alleen zijn privéleven veranderde, ook als
ondernemer maakte Eric andere keuzes. “Ik ging
voorheen als een olifant in een porseleinkast te
werk. We werken nu totaal anders. Alles wordt
samen met de medewerkers besloten. Het team
is verantwoordelijk voor hun eigen plek, maar
samen zijn we verantwoordelijk voor het geheel.
De prioriteiten zijn ook veranderd. Prioriteit één is
dat mensen met plezier werken. Ten tweede willen
we graag de lekkerste producten maken tegen een
betaalbare prijs. Als dat goed gaat, komt de rest
vanzelf. Geld verdienen is een middel om verder te
komen en te herinvesteren, maar dat is een middel
en dus geen doel. Ik ben zelf ook veel gelukkiger
geworden door deze manier van werken. Wanneer
je dagelijks in je element bent en betekenisvol kunt
zijn voor een ander, is dat het mooiste wat je kunt
hebben. En daar zit een Bijbelse opdracht in: om
te dienen.”
The Breadhouse
Naast zijn passie voor God, kreeg Eric dus ook
een passie voor het helpen van anderen. Hij startte
‘The Breadhouse’: een stichting die bakkerijen wil
opzetten op plaatsen waar daar behoefte aan is.
“Stichting The Breadhouse verzorgt bakkerijprojec-
ten voor de eerste levensbehoefte in arme gebie-
den. In de afgelopen jaren hebben we vijf bak-
kerijen in Armenië en twee in Pretoria en Jeffreys
Bay in Zuid-Afrika opgezet. In deze bakkerijen
worden broden gebakken om de lokale bevolking
te voorzien van hun eerste levensbehoefte brood.
Het ideaal is om mensen te helpen.”
Door zijn ervaringen met The Breadhouse kwam
Eric op het idee om verplaatsbare bakkerijen in
zeecontainers te realiseren. “Daarvoor ben ik in
contact gekomen met Rolof Mulder, die met de
‘hospitainer’ een operatiekamer in zeecontainer
ontworpen heeft. Daardoor kreeg ik het idee om
bakkerijen in containers te maken en die te kun-
nen plaatsen in conflictgebieden en bijvoorbeeld
vluchtelingenkampen. We moeten er een soort ver-
dienmodel in maken, waardoor mensen het brood
kunnen verkopen en zelf grondstoffen inkopen, om
ze zelfvoorzienend te maken. We zijn het plan nu
aan het uitwerken en er is al veel vraag naar. Na
de mediahype is dat alleen maar groter geworden.
Er zit natuurlijk ook een kostenplaatje aan alles
en we zijn afhankelijk van derden. Er is veel geld
voor nodig en we zoeken dan ook sponsors. Eén
container kost ongeveer €130.000,- tot €150.000,-
. Begin volgend jaar hebben we hopelijk de eerste
container klaar om in te zetten. Het geeft in ieder
geval heel veel voldoening om op deze manier iets
voor anderen te doen”, zo vertelt Eric tot slot.
Vooreeniederdiewilbijdragenaanhetrealiserenvan
een bakkerijcontainer: Stichting The Breadhouse,
rekeningnummer NL17RABO0302591443
NB T M
A G A Z I N E
N R
6 2 0 1 5 41