35 / 44
P
A K K R A C H T
N R
1 2 0 1 5 35
Iedereen heeft een mening over verpakkingen.
Het is al bijna net zo’n dankbaar onderwerp als
het weer. Veel kennis lijkt er niet nodig om daar
met willekeurig wie een gesprek over aan te
vangen. En net als met het weer is ook klagen het
allerleukste, zo lijkt het. Gigantische blisterver-
pakkingen, pakjes die lastig te openen zijn, volle
prullenbakken met milieuvervuilend plastic, de
glascontainer die met donderend geraas toch alle
zorgvuldig gescheiden kleuren glas op een en
dezelfde hoop stort.
Voor het weer hebben we de weermannen en
-vrouwen die onvermoeibaar uitleggen wat er
te gebeuren staat, hoe dat komt en waarom het
weerbeeld toch weer anders uitpakte. Voor ver-
pakkingen zijn we aangewezen op instructies,
labels, icoontjes, logo’s, panels, en kleine let-
tertjes die iets moeten verduidelijken. Is dat erg?
Moet de beroepsgroep ook een blokje na het
journaal om toelichting te geven bij de problema-
tiek in de prullenbak? Uitleggen dat die enorme
blisterverpakkingen hetzelfde doel dienen als het
slot op de voordeur en dat het glas in de glasbak
gescheiden blijft tot aan het mengen in de glas-
fabriek?
Als we de analogie van het
weer doortrekken kan je je
afvragen of daarmee de menin-
gen en aannames veranderen,
want over het weer blijven we
ondanks de weerberichten met
verve klagen. En daar gaat de
vergelijking (gelukkig) mank.
Het weer valt moeilijk te voor-
spellen of te duiden en het is
in elk geval onmogelijk het te
veranderen. Verpakkingen heb-
ben we in de hand. En zolang
erover gemopperd wordt is dat
een bron van inspiratie om te
veranderen, aan te passen en te
verbeteren. En de aardigheid is
dat de inspiratie daarvoor vaak
al in de schappen ligt.
Het is verbazend hoe de ver-
schijningsvormen binnen een
productgroep veelal dezelfde
zijn. Rijen met dezelfde potjes
pindakaas, jam of pakken en
zakken koffie. Terwijl de inspi-
ratie vlakbij is, je hoeft er de
winkel niet eens voor uit. Kijk
eens een gangpad verderop.
Was er bijvoorbeeld niet al lang
voordat de soep in een zak ver-
scheen het zoete kinderdrankje
in een zak op de schappen van
de supermarkt te vinden?, het
pak melk voor de suiker? Een douchegel flacon
voor de mayonaise? En dat zijn alleen nog maar
de inspiratiebronnen die we uit onze eigen super-
markt om de hoek kennen.
Er staat nog een wereld vol hypermarches, super-
mercado’s, strip malls, toko’s en buurtwinkels te
ontdekken. Een vakantie (voor de meesten inmid-
dels achter de rug maar wellicht nog wat dagen in
het verschiet) leent zich uitstekend om te klagen
over het weer: is het niet te warm dan regent
het wel. Die veel te hete of natte dagen zijn een
fantastisch excuus om een paar uurtjes langs de
eindeloze of nauwe gangen van de lokale grutters
te struinen. En nodig dan de buren uit om mee te
gaan. De meningen van iedereen zijn daarmee
een fantastisch souvenir.
Stefan Hermsen is Afstudeercoördinator Food
Packaging aan de HAS hogeschool ’s-Hertogen-
bosch. Als afstudeercoördinator is hij verantwoor-
delijk voor het curriculum van de 4 jarige afstudeer-
richting Food Packaging, onderdeel van de opleiding
Food Innovation aan de HAS hogeschool. “Sinds
2011 heb ik de mogelijkheid om het enthousiasme
voor verpakkingen te delen met en over te dragen
aan een nieuwe generatie vormgevers en ontwik-
kelaars”, zegt Stefan Hermsen over zijn werk. Hij
werkt al langer in de tak van vormgeving en realisa-
tie van de verpakkingsindustrie.
Mening over verpakkingen
als
fantastisch souvenir
C
O L U M N
Stefan Hermsen